Czy profesorem ktoś czy magistrem,
jest w szkole życia tylko filistrem.
Że życie uczy i to kazdego.
Czy nie nadaje tytułu żadnego?
Ależ nadaje, ze tak powiem.
Nadaje jeden tytuł: Człowiek.
I albo dobry albo zły.
Jakim człowiekiem jesteś Ty?
Halina Gąsiorek-Gacek
Powiedz Panie, czemu ludzie
giną w zazdrości, w obłudzie?
I tak łaski boże trwonią.
Za ziemskimi ciągle gonią.
Nie kochają Cię. Dlaczego?
I nie szanują bliźniego?
O, ironio! Ci chcą sami
być kochani szanowani!
Halina Gąsiorek-Gacek
Kogo i za co należy ganić,
że komuś nagle życie się wali?
A na dodatek, to nie los
zadał ofierze dotkliwy cios.
Czasami ciosy zadają ludzie
i życie tonie w ludzkiej obłudzie.
Jest sprawiedliwość, bo czasem los
sam winowajcom wymierza cios.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ja się nie gniewam,
choćby dlatego,
obrazić warto
się na lepszego.
A na gorszego,
co poradzić,
nie warto się
nawet obrazić.
Halina Gąsiorek-Gacek
Hej, coroczna kolęda!
Z Panem Bogiem gawęda!
Noc przedziwna i święta,
mówią ludzie i zwierzęta!
Hej, kolęda, kolęda!
Hej, chwalebna kolęda!
O czym będzie gawęda?
Każde stworzenie na ziemi
chwali jak mu między swymi.
Hej, kolęda, kolęda!
Hej prastara kolęda!
Samo życie, legenda!
Stwór, co rozum ma i wolę,
że go wywiedziono w pole!
Hej, kolęda, kolęda!
Hej niezmienna kolęda!
Zmieniła się komenda!
Wół i osioł jak co roku,
większy ciężar, mniej obroku!
Hej, kolęda, kolęda!
Hej, rodzajna kolęda!
Beczy owca przybłęda!
Rzecz to Panie niesłychana,
z owcy zrobić chcą barana!
Hej, kolęda. kolęda!
Hej, orężna kolęda!
Komu za reprymenda?
W imię Najwyższego Pana,
a przed sobą na kolana!
Hej, kolęda, kolęda!
Kolęda niepojęta!
Ludzkim głosem bydlęta?
Baran, wół i osioł społem
Panu Bogu biją czołem.
Hej, kolęda, kolęda!
To kolęda Laboga!
Dla niewiernych przestroga!
Ciekaw sprawdzić chciał, nie wierzył,
koń go kopnął i nie przeżył!
Taka wiary potęga!
Halina Gąsiorek-Gacek
Hej, kolęda łezka, Dziecino Niebieska!
Podzieliła życie mocno gruba kreska...
Na zielonej niwie owca owcę kiwie..
Hej, kolęda, kolęda!
Dziecino Niebieska, dla Ciebie to pestka.
Nie liczy się biznes, ani żadna kreska.
Liczy się od dziecka, jaka jest owieczka.
Hej, kolęda, kolęda!
Cichać owce z bekiem, przed dwudziestym wiekiem,
żeby stada zbawić, Bóg stał się Człowiekiem.
Zrodził się w stajence. Czemu? Spytaj serce.
Hej, kolęda, kolęda!
Halina Gąsiorek-Gacek
Wieczerza Wigilijna,
to uczta pojednania.
Milkną swary i dwory,
powody zagniewania.
Pojednani z sobą.
Pojednani z Bogiem.
Znowu przyjacielem,
kto był dla nas wrogiem.
Łamiemy się opłatkiem
przy stole obfitości.
Radują się serca, dusze.
To uczta miłości.
Wszyscy się cieszą.
I o to chodzi.
Radują z faktu,
że Bóg się rodzi!
Że Bóg Dziecina
stanie stopką,
w sercu człowieka,
co lichą szopką.
Halina Gąsiorek-Gacek
Puste miejsce przy stole
dla gościa przygodnego...
Zapytaj sam siebie,
czy jest dla każdego?
A gdyby przyszedł nędzarz,
żebral ubrany w łachmany,
zaprosisz go do stołu,
czy poszczujesz psami?
Halina Gąsiorek-Gacek
Pan idzie z nieba.
Zróbcie Mu miejsce.
W lichej stajence,
którą jest serce.
Wymośćcie je
szczerą miłością
i wypełnijcie
wielką radością.
Urońcie rzewną
szczęścia łzę,
że w Waszym sercu
Bóg rodzi się.
I swoim życiem
uczciwym sprawcie,
żeby pozostał
w sercu na zawsze.
Halina Gąsiorek-Gacek
Człowiek nigdy nie jest sam.
Jest z nim zawsze Bóg i Pan.
Jest z nim zawsze Anioł Stróż.
Bez nich w życiu ani rusz.
Są i w sercu ukochani,
co są dobrze pamiętani.
Jest z nim i paskudne licho,
co do zła kusi cicho.
To dowody, rację mam.
Człowiek nigdy nie jest sam.
Tak twierdziła kochająca
babcia mądra i wierząca.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kochałam Cię prawdziwie.
Ale kochałam skrycie.
Kochałam z całej siły.
Kochałam Cię nad życie.
Kochałam w kwiecie wieku,
aż do późnej starości.
A dzisiaj nie ma śladu
po szalonej miłości.
Halina Gąsiorek-Gacek
Między nami nic nie było,
oprócz tego, co się śniło.
We śnie byłeś przystojniakiem,
ulubionym i kochankiem.
We śnie byłeś taki piękny,
bardzo czuły i namiętny.
Delikatnie mnie pieściłeś
i tak niewinnie tuliłeś.
Wniebowzięta byłam prawie.
Chciałabym tak śnić na jawie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kiedy odejdę na zawsze stąd,
zostaną po mnie dzieci i dom.
Córka i syn, ślady żywe,
dobre i mądre i urodziwe.
I wykształcone, cieszy się serce.
Dla mnie te ślady są najważniejsze.
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdy już przekroczę śmierci wrota,
zostaną ślady dłuta i młotka.
Tysiące liter na kamieniach
i na tablicach dla wspomnienia.
Mnóstwo rysunków kreślonych diamentem,
wykute kwiaty i krzyże święte.
Które prztrwają długie dzieje,
dopóki kamień nie zwietrzeje.
Halina Gąsiorek-Gacek
Niejeden obraz
namalowany,
w niejednym domu
zdobi ściany.
A na nich kwiaty,
konie, widoki,
płynące po
niebie obłoki....
Kiedy śmierć przyjdzie,
muszę wspomnieć,
ślady po pędzlu
zostaną po mnie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kiedy odejdę na drugi świat,
zostanie po mnie po piórze ślad.
Zostaną ślady w internecie.
I to rozsiane po całym świecie.
Zostaną książki wydrukowane.
To trwałe ślady zapisane.
Te które trafiły pod strzechy.
I dla rozrywki i dla uciechy,
Nie znikną szybko. Myślę sobie.
Chyba, ze ktoś rzuci je w ogień.
Papier zbutwieje w samotnej ciszy
albo po prostu zjedzą je myszy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kiedy słabnę, sprawa dziwna,
wmawiam sobie, jestem silna.
Atakuje mnie choroba,
wciąż powtarzam, jestem zdrowa.
Gdy mi smutno w takich chwilach,
wmawiam, że jestem szczęśliwa.
I co? Słabość mi przechodzi,
a i choroba odchodzi.
Jaki wniosek i to ekstra?
Że cuda czyni sugestia!
Halina Gąsiorek-Gacek
Który raz gwiazdka
na szczęśliwym niebie,
mrugnie radością
do mnie i do Ciebie?
I który to raz,
w Święta o to chodzi,
mały Jezusek
w sercach się narodzi?
W tej niecodziennej,
cudownej chwili,
zda się niebo ziemi
nisko czoło chyli.
Halina Gąsiorek-Gacek
Byłeś moją miłością,
szczęściem i radością.
Byłeś moim marzeniem
i niewinnym westchnieniem.
Byłeś moim natchnieniem
i okropnym cierpieniem.
Byłeś moją tęsnotą
i największą głupotą.
Byłeś, to się liczy.
Dziś nie jesteś niczym.
Wyznała pani, a prawda w cenie,
gdy się skończyło zauroczenie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ciągle palę, Dymki puszczam.
Wpadłam w nałóg, mówiąc z grubsza.
Ciągle palę. Forsę trwonię.
Wciąż za papierosem gonię.
Ciągle palę. Rzecz powtarzam.
Z diabełkiem się przekomarzam.
Kusi: Zapal! Ja mu, nie!
Tak mnie kusi całe dnie.
Ja na przekór, to nie kpiny,
palę fajki na godziny.
I w dodatku po połowie.
Ma wygrana, co się zowie.
Sztuką, na którą mnie nie stać,
byłoby po prostu przestać.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jestem wolna po niewoli.
Serce jeszcze trochę boli.
Dusza jeszcze czasem łka.
Czasem spada z oczu łza.
Jestem wolna niby ptak.
Jak ciernisty róży krzak.
Ustały serca łopoty
i podniebne duszy wzloty.
Rozsądek z sercem wygrał boje,
a czas przyjaciel zrobił swoje.
Halina Gąsiorek-Gacek
Piję kawę. Palę fajki.
I wymyślam różne bajki.
Potem puszczam w internecie.
Te krążą po całym świecie.
I czytają je Polacy
i zagraniczni Rodacy.
Choć oklasków nie usłyszę,
które zmącą życia ciszę.
Cieszę się z tego ogromnie,
że tu i tam słychać o mnie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Człowiek żyje po to, żeby innym służyć
i życie na ziemi rodzić i przedłużyć.
Człowiek żyje po to, żeby dobrym być.
Uczyć się, pracować uczciwie i żyć.
Człowiek żyje po to, by innym pomagać
i dzielić się wszystkim oraz siebie dawać.
Człowiek żyje po to, żeby innych koczać.
Pana Boga, bliźnich. Taka wiary postać.
Człowiek żyje po to, aby wielbić Boga
i cześć Mu oddawać na życiowych drogach.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie mogę Cię przestać kochać.
Nie potrafię zapomnieć.
Mam nadzieję, że choć Ty
zapomniałeś o mnie.
Nie mogę Cię przestać kochać.
Pamięć nie pozwoli.
Przypomina ciągle Ciebie.
A mnie to aż boli.
Nie mogę Cię przestać kochać.
Serce się nie zgadza.
Nie słucha rozsądku
i po chmurach chadza.
Nie mogę Cie przestać kochać.
Dusza zakochana,
wciąż powtarza mi bez przerwy:
Miłość nam zadana.
Halina Gąsiorek-Gacek
Idą Święta! Ile jadła, ile zbytków będzie!
I choinka, kolędnicy pójdą po kolędzie.
Stoły się uginać będą pod smakołykami.
Będzie zupa rybna i barszczyk z uszkami.
I ryba smażona albo w galarecie.
A króluje karp przy tym wielkim święcie
.Nie obejdzie się także bez ciast oraz trunków,
w których ludzie topią smutki wszelakich frasunków.
To jest Świąt oprawa, Wykwintna niejedna.
Ważne by nie przesłoniła przepychem ŚwiĄt sedna.
By z miłością i z radością powitać na świecie
zrodzone w sercach Niebieskie Dziecię.
BożĄ Dziecinę, Jezuska Pana,
która przez Boga Ojca zesłana.
Po to na świat Bóg Syna wyprawił,
by uratował ludzi i zbawił.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie mam woli do zamęścia.
Nie szukam w miłości szczęścia.
Powtarzała zacna wdowa
i na przyjaźń nie gotowa.
Nie brak jej adoratorów
i na przyjaźń amatorów.
Na co wdowa, bardzo proszę,
rozdawała panom kosze.
Zrozumcie panowie z klęską,
ona w przyjaźń damsko-męską
nie wierzy, jak nie wierzyła.
Wyższa siła to sprawiła.
A na flirty i podrywy
nie pozwala wiek sędziwy.
Serce dawno ma ściśnięte.
Niedostępne, bo zajęte...
Halina Gąsiorek-Gacek
Jeden człowiek dobry, kochany,
a drugi za człowieka przebrany.
Pierwszy z nich ma twarz własną,
a drugi skrywa ją pod maską.
Pierwszy na świat patrzy sercem.
Drugi oczami. Kto widzi więcej?
Pierwszy pomocny jest i uczynny,
a drugi sknera i drań zimny.
Pierwszy przykładem jest i wzorem.
Drugi nagannym i złym stworem.
Ludzie są różni. Wiem, rację mam.
Jaki Ty jesteś? Odpowiedz sam.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie klnij nigdy, nie przeklinaj,
bo to grzech i wielka wina.
Stracisz duszę i to szczerze,
diabeł do piekła zabierze!
A przekleństwo, czarta praca,
jak bumerang do nas wraca!
Każdy język wszystkich mów
ma tak wiele pięknych słów.
Ma je polska mowa też.
Ich używaj. Złych się strzeż
Halina Gąsiorek-Gacek.
Gdy los zagra trudną kartą
kląć i przeklinać nie warto.
Trzeba mężnie z tarczą wiary
wziąć się z losem raz za bary.
Los wymierza cios za ciosem.
Lepiej się pogodzić z losem.
Nawet w tedy, cios nierzadki,
gdy położy na łopatki.
Trzeba wierzyć i los cenić.
Kiedyś zechce się odmienić.
I znowu będzie nam sprzyjał
oraz szczęścił. I tak mijał.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kto dziś z ludzi biedę klepie ,
nie wierzy,że będzie lepiej?
I trudno się zgodzić z nim.
No bo cała prawda w tym.
Będzie lepiej, gdyś w potrzebie?
Prawda, będzie lepiej w niebie!
Jedna trudność, rzeczy postać,
trzeba się do nieba dostać.
Jest warunek, trzeba wierzyć
i uczciwie życie przeżyć!
Halina Gąsiorek-Gacek
W życiu, fakt bezsporny,
każdy mądry powie,
zwłaszcza kto je stracił,
najważniejsze zdrowie.
Kto je jeszcze ma
organizm forsuje,
nie dba o nie nie
i go nie szanuje.
A jeśli je straci,
sprawa oczywista,
to oddałby wszystko,
żeby je odzysakć.
Rzecz, ale nie zawsze
odzyskać możliwe.
Więc póki je masz
dbaj o nie właściwie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Droga do nieba
bez drogowskazów,
wiedzie wśród skal
i twardych głazów.
Droga do nieba
wiedzie przez ciernie.
Ranią i człowiek
musi cierpieć.
Droga do nieba
przez krzyż wiedzie.
Dźwigaj go z wiarą
on Cie zawiedzie.
Prosto do nieba
i raju bram,
gdzie czeka Bóg Twój
jedyny Pan.
Halina Gąsiorek-Gacek
Co najważniejsze jest w życiu? Miłość.
Bez niej niczego by nie było.
I nie byłoby świata i życia.
Nic do zdobycia. Nic do odkrycia.
I nie byłoby bez niej szczęścia.
I ani duszy, ani serca.
I nie byłoby ani radośći,
ani empatii, ani litości...
I nie byłoby mnie , ani Ciebie.
Ani na ziemi, ani w niebie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie mogłeś być jej przyjacielem,
bo dla niej przyjaźń znaczy zbyt wiele.
Nie mogłeś być jej kolegą.
Odpowiedz sobie sam dlaczego?
Nie mogłeś być jej kochankiem,
który opuszcza sypialnię rankiem.
Kochałeś ją i o niej śniłeś.
Nie mogłeś być tym kim nie byłeś.
A to kim byłeś w rzeczywistości
nie daje szans żadnej miłości.
Halina Gąsiorek-Gacek
Chciałabym żyć jeszcze raz,
by móc powiedzieć biedzie pas!
By znowu żyć w dobrobycie.
Z radością budzić się o świcie.
Podobnie do łóżka się kłaść.
I znowu szczęście garściami rwać.
I znowu bawić się, cieszyć, tańczyć.
A i owoce miłości niańczyć.
Co najważniejsze, by móc się dzielić.
By znów mi szczęścia diabli nie wzięli.
Halina Gąsiorek-Gacek
Życie bez Ciebie smutne jak tren.
I to zarówno jawa i sen.
Życie bez Ciebie jest koszmarem.
Trudne i ciężkie, jakże szare.
Bez Twego ciepła i dobrych rad,
życie bez Ciebie smutne i świat.
I to jest prawda bez precedensu,
życie bez Ciebie nie ma sensu.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jeśli chcesz, szacunek okaż.
Tylko nie mów, że mnie kochasz.
Jeśli na coś się odważysz,
nie mów mi, że o mnie marzysz.
Czy to ładnie czy nieładnie,
tylko nie mów,że mnie pragniesz.
Mów o wszystkim, dzwoń i pisz.
Nie mów, że wciąż o mnie śnisz.
Że nie jesteś taki piękniś.
Tylko nie mów, że wciąż tęsknisz.
Wiedz,że szczęście życia chwilką.
Że wciąż cierpisz, nie mów tylko.
Halina Gąsiorek-Gacek
My tak łatwopalni,
czyli ja i Ty,
lecimy do ognia
miłości, jak ćmy.
Nie dla nas szczęścia
upojne chwile.
Spalimy się w ogniu,
jak nocne motyle.
Więc zatrzymajmy się,
póki jeszcze czas.
Jedyny ratunek,
oby ogień zgasł.
Halina Gąsiorek-Gacek
Spotkali się za późno.
Kochali się na próżno.
Bronili rękami, nogami
przed tym co duszę, sumienie plami.
Zrezygnowali ze słowa my.
Z żalu płynęły rzewne łzy.
Wybrali nie szczęście, cierpienie.
Cierpieli ogromnie, szalenie.
Nie żałowali czego nie było.
To była piękna, prawdziwa miłość.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kochałeś mnie. Kochałam Cię.
I co nam z tego przyszło?
Oprócz tęsknoty i cierpienia
nic więcej nam nie wyszło.
A kochaliśmy się nawzajem.
Tak mocno i prawdziowie.
To była miłość zakazana
i szczęście niemożliwe.
Lecz nie złamaliśmy swych przysiąg
i nie utonęliśmy w grzechach.
Z tego powodu dzisiaj do nas
i niebo się uśmiecha.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dwie dziewczyny, Każda różna.
Pierwsza skromna. Druga próżna.
Skromna piękna. Próżna brzydka.
Druga pierwszej przyzwoitka.
Pierwsza dbała o opinię.
Zawsze miała dobre imię.
Druga, to już nie to samo,
miała opinię zszarganą.
Pierwsza obroniła cnotę.
A druga nie, przez głupotę.
O drugiej krążyły plotki.
Wielka strata idiotki.
Więc panienki proszę wierszem:
Bierzcie przykład z panny pierwszej!
Halina Gąsiorek-Gacek
Kiedyś dusza towarzystwa,
a dziś samotności przystań.
Kiedyś straciła partnera
i jest starszą wdową teraz.
Kiedyś liczni przyjaciele.
Dziś przyjaciółek niewiele.
Kiedyś uczty i biesiada.
Dzisiaj wcale nikt nie wpada.
Kiedyś życie w dobrobycie,
a dziś możliwości tycie.
Kiedyś zabawy i taniec.
Dziś modlitwy i różaniec.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie dla mnie
umizgi, zaloty.
Nie dla mnie serca
upadki, wzloty.
Nie dla mnie randki,
ani tez schadzki,
zmiany, podróże
i przeprowadzki.
Nie dla mnie
rozrywki, uciechy,
flirty, miłostki.
Zwłaszcza grzechy.
Nie dla mnie
spacery i bale.
Wciąż to powtarza
babcia z żalem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Co między nami
wolno przemija?
Czy to kochanie
czy to jest przyjaźń?
Przyjaźń na pewno
to nie jest nie.
Ani kochanie.
I licho wie.
Według mnie piszę
prosto z serca:
Owszem wzjamna,
ale atencja.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jedno spojrzenie, gdy serce drgnie,
to ma się pewność i już się wie.
Że to jest ta albo i ten.
I to jest jawa, to nie jest sen.
Ta ukochana, ten ukochany.
Umiłowana, umiłowany.
Z którym przez życie iść pragniemy
i razem się zestarzejemy.
I wielu kochającym się wzajem,
taka sielanka się udaje.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie wiesz ile lat, miesięcy i dni,
godzin lub minut pozostało Ci?
Nie wiesz i nigdzie Ty się nie dowiesz.
Tego nikt nie wie i Ci nie powie.
I ciągnąc dalej niewiedzy watek,
jaki będzie koniec i czego początek?
NIkt nam nie powie, co wielu smuci,
bo stamtąd jeszcze nikt nie wrócił...
Halina Gąsiorek-Gacek
Wszystko Panie w Twoich rękach.
Miłość, szczęście czy udręka.
Ból i smutek i tęsknota,
radość, żale i ochota.
Życie, dola, czyli los,
przeznaczenie, losu cios.
Koniec życia i początek
i życia wiecznego wątek.
I ja stara już nie piękna.
Wszystko Panie w Twoich rękach.
Wiem za co mnie możesz winić
i co zechcesz, to uczynisz.
Halina Gąsiorek-Gacek
Mój jedyny, mój kochany
mężu nieodżałowany.
Wciąż wspominam drogi Ciebie.
Wierzę, ufam jesteś w niebie.
Z oczu mych łzy płyną same.
Będą płynąć aż do Amen.
I tęsknię bardzo za Tobą,
boś najmilszą mi osobą.
Bez Ciebie obok mnie pustka.
I zgasł uśmiech na mych ustach.
Ja mam nadzieję kochany,
ze w wieczności się spotkamy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Piękna panna i nie pusta.
Piękne oczy, piękne usta.
Piękne włosy, piękne nogi.
Piękne dłonie. Boże drogi!
Piękna postać i sylwetka.
Piękna pani. Cud kobietka.
Piękne serce, piękna dusza.
Piękny umysł wszystkich wzrusza.
Bez wizażu, balejażu
piękna i bez makijażu...
Halina Gąsiorek-Gacek
Stara ona, stary on,
a serca biją jak dzwon.
Na wielką miłość prawdziwą,
która jest ich życia siłą.
Którą jest ich strawą serca.
Daje ład w uczuć kobiercach.
Świata za sobą nie widzą
i swych uczuć się nie wstydzą.
Zapatrzeni, przytuleni
idą w parze ku jesieni.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ginę cała w niepokojach.
Jestem Twoja i nie Twoja.
Tonę w oceanie trosk.
Przestał szczęścić mi mój los.
Borykam się z kłopotami.
Denna cisza między nami.
A co widzę i co słyszę,
nijak przerwać ową ciszę.
Taki żywot i przykrości,
przeżywane w samotności.
Halina Gąsiorek-Gacek
.
Ona jedna, a ich dwóch.
Ten ciamajda, a ten zuch.
Kiedy rozsądku posłucha,
to ona wybierze zucha.
A gdy sercem patrzy, szczerze,
wtedy ciamajdę wybierze.
Bywa, ze pokocha dwóch.
Nic, że ciamajda czy zuch.
Dla każdego serca kącik.
I tak powstaje trójkącik!
Halina Gąsiorek-Gacek
Pewien zalotnik między nami,
do uszka szeptać chciał zacnej pani.
Ale ta pani rozsądna była
i szeptać mu nie pozwoliła.
Pani zamężna, więc nie wypada.
Dla niej to afront i to nie lada.
Niełasa była na komplementy.
A ów zalotnik nie był święty.
Gdy to przeczyta, a czytać umie,
myślę, że odmowę zrozumie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Że Cię kochałam, to fakt bezsporny.
Przy tym cierpiałam w sposób potworny.
Kochałam Twoje ciekawe oczy.
Ich wyraz mnie tak zauroczył.
Gdy zobaczyłam głębię duszy,
widok cudowny bardzo mnie wzruszył.
Powiedział mi to, o czym Ty wiesz,
że Ty mnie bardzo kochasz też.
Ale to wszystko, co nie plami,
co mogło być między nami.
Oboje byliśmy nieświęci,
ale niestety już zajęci.
Stąd to cierpienie, jakże dotkliwe,
bo szczęście było niemożliwe.
Wyznała babcia ze łzą w oku
dziadkowi, który też cenił spokój.
Halina Gąsiorek-Gacek
Są mężczyźni z tego znani,
że co? Bawią się lalkami.
Lalki niby żywe panie
zasługują na kochanie.
Taka lalka, każdy wie,
nigdy mu nie powie nie.
Nie poskarży się, co robił.
Że ją zgwałcił albo pobił.
A w dodatku jakże, skądże,
nigdy też nie zajdzie w ciążę.
Taka laka się nie kłóci.
I nie zdradzi. I nie rzuci.
Halina Gąsiorek-Gacek
Rzecz, przypominała różę,
która miała kolce duże.
I jak róża, ciernia siła,
niejednego poraniła.
I jak wyjątkowa róża
długo kwitła i pachniała.
I wabila , jak motyle,
panów. Oto prawda cala.
Rozkochiwała ich w sobie
czar i woń swą roztaczając.
Zniewalała serca dusze,
nic za to w zamian nie dając.
Ale przeminął już jej czas.
Już opadły piękna opłatki.
Została tylko łodyga.
Zwiędnął, zeschnął okaz rzadki.
Prawdziwa róża na wiosnę
zakwitnie, wybuja znów.
A kobieta nie, niestety.
Samo życie. Szkoda słów.
Halina Gąsiorek-Gacek
W rym dniu serce
w barwach czarnych.
Wspominamy
bliskich zmarłych.
Na cmentarzu
czy w kurhanie
czekają na
zmartwychwstanie.
Świadomość
nie bez przyczyny,
kiedyś do nich
dołączymy.
Płoną znicze.
Cisza trwa.
Gęsto spada
smutku łza.
Z żalu nad
bliską osobą
czy z bezsilności
nad sobą?
Halina Gąsiorek-Gacek
Dokąd zmierzają dziś gości tłumy,
w modłach za dusze zmarłych się łączą
wśród kwiatów, blasku świec i zadumy?
W miejsce, gdzie ziemskie drogi się kończą...
Zagon pamięci, gdzie wspomnienie boli.
Łzą nutka żalu miesza się ze smutkiem,
nad usypanym kopczykiem doli.
Jakie to życie ziemskie malutkie!
Tutaj umarli, już w nowej roli,
żyją dla Ciebie Boże i Panie
i trwają z Twojej łaski i woli
w oczekiwaniu na zmartwychwstanie...
Halina Gąsiorek-Gacek
Pamięć ludzka jest wybiórcza.
Wybiera co chce.
Najdłużej pamięta
to, co raczej złe.
I to ciągle przypomina,
wyrzuca, wytyka.
To co złego zrobiliśmy
lub co nas spotyka.
A co dobre i szczęśliwe
często zapomina.
Odsyła w niepamięć.
To pamięci wina.
Halina Gąsiorek-Gacek
Życie ludzkie jest jak książka
w licznym księgozbiorze.
I w niej wszystko zapisane,
co tylko być może.
Jedno życie jest jak powieść
obszerna i wielka.
Inne jak opowiadanie
krótkie, jak nowelka.
Inne życie jest jak dramat.
Wesoła komedia.
Jeszcze inne bardzo smutne.
Rządzi nim tragedia.
Ale w każdej jednej książce,
którą koniec czeka,
są zawarte dzieje, losy,
życiorys człowieka.
A gdyby je wydrukować,
spośród wszystkich wiele
byłoby albo cymelią
albo bestsellerem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Tylko słoneczko
ma tyle kultury,
że nie zagląda
do każdej dziury.
Na tysiąc
Ile to jest tysiąc złotych?
Dziecko zapytało.
Jak go nie masz to jest dużo,
a jak masz, to mało.
Na golasa
Nie dla piękności
listka figowego,
Adam z Ewą skryli
co nieco pod niego.
Na "księżne"
Prawdziwość księzniczek
z grochem jest związana.
Każda po tej próbie
była niewyspana.
Dziś niejedna "księżna"
dumna i wyniosła,
tez związana z grochem
bo na nim wyrosła.
Na "żonę"
Czemu książkę żoną zwą
chociaż z żadna stroną
ni jej pojąć, ni pokłócić
jak z prawdziwą żoną?
Cała prawda
Za mundurem zawsze sznurem.
I nie same panny.
Stąd nie tylko rzepy
lgną dziś do sutanny.
Halina Gąsiorek-Gacek
W niejednym miejscu
stoi taka chatka,
gdzie stara babcia
mocno ściska dziadka.
Nie dla swawoli,
ale uciechy
mocno ściska dziadka
i gniecie orzechy.
Dziadek aż piszczy.
Babcia jak na złość,
tak długo ściska
aż ma już dość.
Historia się powtarza,
gdy babci przyjdzie do głowy
pomysł, by upiec wnukom
placek orzechowy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Powiedz Stasiu, czy możliwe,
że samo wąchanie,
to najskuteczniejszy sposób
jest na odchudzanie?
Widzisz Haluś, jak jest pewne
z tych samych powodów,
jedni muszą się odchudzać
innych skręca z głodu.
Tak możliwe zapach syci
i hamuje głód.
Jesli prawda to dla wszystkich
jest to dieta cud!
Halina Gąsiorek-Gacek
Chciałoby się krasnoludkiem.
Małe butki, zdolne ręce,
tycie potrzeby i smutki,
ale wielkie, dobre serce.
Co tam skarby oraz trolle!
Innym by się pomagało
zaspokoić głód, potrzeby
i serce by wytrzymało.
A organizm taki duży.
Serce słabnie, nadmiar spala,
bo możliwości na życie
takie w sam raz dla krasnala!
Halina Gąsiorek-Gacek
Witam sąsiada! Jak płynie życie?
Ostatnio nawet dnia nie chwalicie.
Niemiła Wam też wieczorna pora?
Bo nie chwalicie, także wieczora.
I odwracacie sąsiedzkie oczy,
aby nie życzyć ni dobrej nocy.
A kiedy sąsiad ogródek orze,
skąpicie nawet słowa: Szczęść Boże!
Może to racja. Nie chcesz kłopotów,
ogranicz kontakt tylko do płotu.
Rzecz, kiedy sąsiad Boga pochwali,
z tego powodu płot się nie zwali.
Sąsiad też człowiek, zwłaszcza gdy w biedzie,
wtedy przypomni i o sąsiedzie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zaczepiła baba wdowca.
Po co? Licho wie.
I radziła gdzie iść warto
gdyby, a gdzie nie.
Prawda na wierzch jak oliwa
wypływa. A olej?
Wdowiec przysiągł za nic w swicie
nie poszedłby do niej!
Halina Gąsiorek-Gacek
Chcesz Mateczko, by Twe dziecko
nie musiało robić?
Opraw w ramki i na ścianę,
będzie pokój zdobić.
Z czasem i tak się zmarnuje
z prostego powodu,
bo jak mama z sił opadnie,
dziecko umrze z głodu.
Nie chcesz Matko swego dziecka
stracić i zmarnować,
nauczże go prace kochać,
a ludzi szanować.
Halina Gąsiorek-Gacek
Śmiej się pajacu i połykaj łzy!
Klaun przecież płakać nie może.
Zdław w gardle jęk, zawodu krzyk!
Czy tego chciałeś? Panie Boże!
Uratuj strzępy serca klauna,
bo rosną rana na ranie.
Jak długo zechcesz śmiać się będzie,
tylko go nie opuszczaj, Panie !
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdy zatęsknisz nie żałuj
co być mogło, a nie było,
bo prawdziwe szczęście
jest tylko życia chwilą.
Do której każdy wraca,
bywa czasem skrycie.
Bywa to krótka chwila,
ale na całe życie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zwrot czy tytuł: Proszę pani?
A znaczenie słowa?
W naszych czasach używany,
jako forma grzecznościowa.
Ale idą nowe czasy
i znaczenie, własnie.
Z grzeczności sie mówi: Pani.
A do pani : Jaśnie!
Halina Gąsiorek-Gacek
Kręcą, przykręcają.
Diabełek się cieszy!
Jak przykręcą mocniej,
to duszyczka zgrzeszy!
Gdy od razu nie uleci
w błękitne przestworze
i spróbuje przeżyć,
nie zgrzeszyć nie może!
Choć się nie odważy
nic nikomu wziąć,
nie potrafi kłamać,
ale będzie kląć!
Chętnie by przygrzał
co zacniejsze sadła,
ze cała wina
znów spadnie na diabła!
Halina Gąsiorek-Gacek
Każda liszka ogon nosi,
bo to liszki strój.
Nawet jeśli go napuszy,
chwali ogon swój.
Ale wtedy liszce biada,
kiedy zań chwalona.
Co robi stworzenie,
co nie ma ogona?
Nagonka na liszkę.
Niechaj popamięta!
Zniszczymy jej ogon
depcząc jej po pietach.
Nie lubimy liszek
za ogony. Szczerze.
A tak chętnie z ich futer
stawiamy kołnierze.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dzień za dniem jak koraliki
los na nitkę niże.
Choć nie widać kresu dni,
koniec coraz bliżej.
Różne wzory i kolory
nizanych korali.
Jak oceni pracę Mistrz
zgani czy pochwali?
Czy zachowa sznur paciorków
na chwałę dla siebie
i rozsieje z pyłem gwiazd
na szczęśliwym niebie?
Czy na powrót marnym prochem
rozrzuci na ziemię,
na wiecznie konanie
i na potępienie?
Halina Gąsiorek-Gacek
Żona winna być jak książka
w zacnym księgozbiorze.
I mężowi nie powinna
znudzić się nie może.
Jak cymelia wyjątkowa
i niesamowita,
z której zawsze coś nowego
dowie się, wyczyta.
Mąż jak ktoś ceniący sztukę
i dzieła ciekawe,
winien zapewnić jej półkę
godną i oprawę.
Cenić, chwalić nią zachwycać ,
jak na dzieła rzadkie
chuchać, dmuchać, nie pożyczać!
Wciąż dbać o okładkę.
Taka para i po latach
budzi podziw nieraz,
kiedy mama jak wolumen,
tato jak mecenas.
Jeszcze większy babcia z dziadkiem.
Twierdzą dzieci, wnuki:
Co gruchają jak gołąbki,
bo mądrzy jak kruki.
Takie życie to poezja!
Możecie mi wierzyć,
której w książkach nie znajdziecie.
Wielkie szczęście przeżyć.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jestem spod znaku Ryby,
los do mnie: Moja rybko,
chcesz złota być, to bądź,
lecz łuskę nie tak szybko!
W żadnym oceanie
życia się nie liczę.
Nie mam złotej łuski,
dwa, nie spełniam zyczeń.
Trzy, jestem jak ciernik,
nie ma co się głowić,
malutka, skromniutka.
Takich się nie łowi!
Halina Gąsiorek-Gacek
Nasza władza ciut przesadza.
Same plusy. To się zgadza.
Tu plus, tam plus ludzi mami.
Tak stawiają sobie sami.
Halina Gąsiorek-Gacek
Poszła babka przed śniadaniem
do ośrodka na badanie.
Okazało się w ośrodku,
że ma dużo cukru w środku!
Słodka babka, fakt człowieku,
męski specjał! Lecz w tym wieku?
Owszem słodka! Heca hecą
roje os, pszczół za nią lecą.
Na widok szerszeni, fakt,
każdy by ze strachu zbladł!
Zbladła babka. Nikt nie przeczy.
Sama ziołami się leczy.
Pije dużo! To nie dziwy.
Sok z ogórka i z pokrzywy.
Halina Gąsiorek-Gacek
A mnie wystarczy i nie chcę więcej.
Na wielkim świecie maleńkie miejsce,
w którym żyć można spokojnie wierzyć,
ze moje miejsce mnie się należy.
I jeszcze spotkać życzliwe serce.
To mi wystarczy. I nie chcę więcej!
Halina Gąsiorek-Gacek
Moja klatka niewidoczna
zwykłym ludzkim wzrokiem.
Nie ma ścian, nie ma drzwi,
nie ma także okien.
Nie ma zamków, ani klamek,
ani podłóg, ni sufitu .
Tylko ma widok na dno
i wolność uszzczytu.
Loty dawno połamane.
W górę nie ulecę.
Zewsząd pomoc pcha na dno,
a ja staczać nie chcę.
Tak poddana innych woli.
Co mi wolno? Skrycie
marzę sobie i usycham
z tęsknoty za życiem.
Czasem wymknie mi się słowo.
Brzmi jak skargi zdanie.
Coraz ciaśniej mi w tej klatce.
Czyżbym rosła? Panie!
Halina Gąsiorek-Gacek
Co zostanie po mnie jeszcze
oprócz zapomnienia?
Trwałe ślady ostrzem dłuta
wyryte w kamieniach.
Były zimne wszystkie twarde.
Głaz niejeden z wielu
kusił kształtem, pięknie dzwonił,
lecz nie miał poleru.
A ja chciałam wyryć na nich
słowa najpiekniejsze.
Cóż, gdy łatwiej wzruszyć kamień
dłutem, niźli wierszem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Mnie dotknąć nie warto, ni pytać, ni gdybać,
bo jestem milcząca, zimna niby ryba.
Ani mnie na twister, tłustego robaczka,
ani na błysk złowić, ani do kasaczka.
Ani mnie w akwarium umieścić za szybką.
Nie jestem welonką, ani złotą rybką.
Ani mnie na obiad, kolacje śniadania,
bo jestem niestrawna, coś niby pirania.
Rozbiorę Cie śmiałku aż do samych kości!
Albo stanę w gardle, chociaż nie mam ości.
Żyję jak sum na dnie, chociaż nie mam wąsów.
Jeśli mnie ktoś dotknie, nie oszczędzę wstrząsu!
I nie jestem drętwą, ni mątwą, a sepię
zostawiam za sobą. Omijać mnie lepiej!
Kogo i dlaczego, spod jakiego znaku,
przed czym chciała ostrzec, ryba znak zodiaku?
Halina Gąsiorek-Gacek
Ach te baby! Feministki
nie chcą Panie z nieba manny.
Wszystko robić chcą być wszyskim
i ciągnie je do sutanny!
Nie wiem czego im brakuje?
Wybacz, ze pytanie zadam:
Do cnót pociąg każdy czuje.
Kto zawinił czart czy Adam?
Że wśród zacności rozkwitu,
kiedy Ewa chce być pierwsza,
nie ciągnie jej do habitu?
Trudna prawda. Koniec wiersza.
Halina Gąsiorek-Gacek
Leć z nami! Wabiły
gęś domową dzikie,
nim ku ciepłym krajom
odleciały z krzykiem.
Nie dla mnie wojaże,
upadki i wzloty,
bo mi dobrzy ludzie
podcinają loty.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie uciekniesz przed swym losem,
ani przeznaczeniem,
jeśli Panu spodobało
zmiażdżyć Cię cierpieniem.
Nie uciekniesz przed miłością,
serca nie powstrzymasz.
Niezależnie celnie trafia
strzała Kupidyna.
Nie uciekniesz przed wspomnieniem,
bo pamięć zawzięta.
Najdłużej przypomina to,
czego się nie chce pamiętać.
Nie uciekniesz przed sumieniem,
jeśli Twoja wina.
Gryźć Cię będzie swym wyrzutem
i błąd przypominać.
Nie uciekniesz przed cierpieniem.
Rana nie pozwoli.
Choćbyś wyjął cierń i zniszczył
nawet blizna po nim boli.
A przed ludzką złośliwością
nigdzie się nie schowasz.
Nie dosięgną Cię kamienie,
to dolecą słowa.
Jeśli Pan Bóg Cię obdarzył
trudną losu kartą,
żyj uczciwie, może wygrasz,
uciekać nie warto!
Halina Gąsiorek-Gacek
Jestem szara, jak mysz polna.
Badylarka żyje wolna.
A ja niby mysz domowa,
nie mam kąta, by się schować.
Los czarodziej, jak kot bury
nie pozwala mi wyjść z dziury.
Nie cierpi mnie bez dwóch zdań,
jak większość znajomych pań.
Za co więzi? Nie wiem. Szczerze.
Chyba,ze za dziury w serze.
Ja ser kocham z powodów trzech:
Jest pyszny, zdrowy i wzbudza śmiech!
Halina Gąsiorek-Gacek
Szary ptaszek co dzień z rana
wdzięcznie ćwierkał, chwaląc Pana!
W prostych hymnach uwielbienia
chwalił też Jego stworzenia.
Zamiast hołdów i laurek
rozdmuchiwał puszek piórek.
A gołębiom zmywał głowę,
że nie wszystkie z nich pocztowe.
Prosty śpiew i pawie wzruszył,
bo rozbawił nieźle uszy.
Lecz w ogrodzie szlachetności
nie ma miejsca dla szarości.
Kto by tam ćwierkania słuchał,
gdzie się skrzeczy albo grucha.
Szydzą ptaszę, prosto gada,
a złote ziarna podkrada.
Szare piórka, mała główka.
Skąd mądrości w prostych słówkach?
Stroszą pióra, pozy robią,
straszą nawet, że zadziobią.
Szary ptaszek na obronę,
że ma dusze jak skowronek.
A to dar od Pana świata,
co pozwala wyżej wzlatać.
Halina Gąsiorek-Gacek
Mała Rechotka zielona jak liść.
Czy spadła z deszczem? Nikt nie wie do dziś.
Żabka Rzekotka rechotką dobrą.
Stanąwszy oko w oko z kobrą.
Kobra ofiarę przyciąga wzrokiem.
Żabka się broni. I tak ją połknie.
Rechotka prosi: Kum, dajże szansę.
Pożyjmy sobie, ale z dystansem.
Ty nie wytężaj zbyt mocno oka,
a ja z dystansu będę rechotać.
Kobra sykneła: Gadem nie głazem!
Ulitowała się nad płazem.
I czy jej kąska nie było żal?
Popełzła sobie gdzieś w siną dal.
Wdzięczna Rechotka przez dni i noce:
Kobra jest dobra i kum! Rechoce.
Słysząc Rechotkę nie wierzcie jeszcze.
Pytajcie żab. Spadają z deszczem?
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdzieś w zatrutej, mętnej wodzie
żyła sobie ryba z rakiem.
Uparcie pływała co dzień
powtarzając: Figa z makiem!
Kiedy rak zastawiał kleszcze,
żeby rybę złapać w nie
powtarzała:Proszę, jeszcze,
jeszcze naostrzone źle.
Wycofywał się raczysko
i przez wiele, wiele dni,
ostrzył kleszcze, to nie wszysko,
mocno ostrzy je do dziś.
Jesli nikt nie jest złośliwy,
można się dogadać przecież,
Z rybą dialog niemożliwy,
to największy milczek w świecie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Spójrz, Janko mucha przez wszystkie dni
beztrosko brzęczy, na wszystko pstrzy!
Najwyższy pułap bez trudu, znoju
równo na dworze, czy w pokoju.
Osiąga, lata gdzie chce, tam siada
i nigdy za nic nie odpowiada!
Prawda to stara, z nie nowa,
prym wiedzie plujka i domowa.
Mucha to owad. Człowiek nie kiep.
Lecz nie pomogą packa i lep.
Ani Muchozol w aerozolu.
Wytępisz w domu, przeżyje w polu.
I jak nijako muchę docenić,
tak trudno znieść, nijak wyplenić!
Halina Gąsiorek-Gacek
Wspominamy czasy, te za króla Sasa,
bo te nasze czasy też dotyczą pasa.
Jedni sobie żyją, jak za tamtych czasów,
innym zalecają przyciąganie pasów.
Ale co sie stanie, jak zabraknie dziurek
i przyjdzie nam pasy zamienić na sznurek?
Ten co nie zapomni historii o Sasie,
daj Boże, by sznurek wiązał tylko w pasie!
Halina Gąsiorek-Gacek
Ganił osioł muła, że nie tęgi w uszach!
Gdy usłyszy: Wio! To od razu rusza.
Siła, karność konia i sylwetka rosła,
ale muł powinien mieć co nieco z osła.
I nuż muła szkolić w tajnikach, sekretach,
jak wykiwać pana, furmana, stangreta.
Choćby pan osła ciągnął za uszy,
jak się osioł uprze, to z miejsca nie ruszy.
Póki nie dostanie owsa albo siana,
póty demokracją silniejszy od pana!
Muł uwierzył w racje oraz ośle słowa,
postanowił własne prawo wypróbować.
Nazajutrz nie ruszył i stępa na raty,
aż od woźnicy dostał tęgie baty!
Poczuł smak głupoty, która go poniosła
i zrozumiał, że głupszy ten, kto słucha osła!
Gdy głupota wierzchem, galopem lub cwałem,
jak w bajce, tak w życiu kończy się morałem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Raz lisica głodem próżności wiedziona,
chciała zerwać słodkiej winorośli grona.
Rosły za wysoko,. Gdy się nie udało,
stwierdziła: Nie warto! Cierpkie i za mało!
Ludzie w życiu grają taka samą kartą.
Gdy im coś nie wyjdzie, twierdzą, że nie warto!
Sami nie potrafią, a innych zdolności
oceniają często,ze są bez wartosci.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pytał tygrys tygrysicy,
czemu wabi go i ryczy?
Tygrysica rzekła: Kotku,
prawda zawsze leży w środku.
W tym tkwi siła przyciągania
co i kusi i zabrania!
Halina Gąsiorek-Gacek
Raz turysta wracał wieczorem nie nocą,
zmęczony przystanął, by trochę odpocząć.
Zaraz stróż nie anioł, skądś się napatoczył
i dawaj na bacę, że ze szlaku zboczył!
Dał nie dał mandatu? Głośno trąbił z łaską,
że złapał na boku, w lesie kogoś z laską!
Miast zbójom poświęcić trochę więcej troski,
zaczepiać niewinnych z tej samiutkiej wioski!
Jedni mówią prawda, Inni, że to plotka.
A ja, nie wiadomo kto i kogo spotkał?
Prawda za głupotę, najwięcej się płaci,
a diabeł przybiera różniste postaci.!
Halina Gąsiorek-Gacek
Leci ptaszek i niechcąco
potrzeba, nie psota,
spada na ziemię co nieco,
bywa,że na kota.
Spojrzał w górę kot niecnota,
ptaszek marnocina,
schował się, gdzie pełna micha
do domu, bo zima.
Widząc kota biedny ptaszek
zaraz pełny strachu,
by odpocząć choć na chwilę
nie przysiadł na dachu.
Głodno, chłodno, jak to zimą,
ptaszyna osłabła,
miała szczęście, bo spadając
spadła w ciepłe bagna.
Ogrzał się ptaszek, nie zamarzł,
gdy poczuł weselej,
zaczął radośnie i głośno
wyśpiewywać trele.
Długo cieszyć się nie zdązył,
że piękny ten świat,
bo go z bagna lis, co krążył
wyciągnął i zjadł.
Jaki morał z bajki płynie?
A może i parę:
Jak Ci dobrze, to siedź cicho
i ciesz się z umiarem!
Że nie każdy kto na głowę
narobi, to wróg
i nie każdy mści się za to,
nawet gdyby mógł.
Każde bagno, jak to bagno
wszakże wciągnąć może
i pogrzebać wiecznie na dnie.
Nie daj, Panie Boże!
W życiu w najtrudniejszych chwilach
cud się zdarza czasem,
a kto z bagna Cię wyciągnie
nie każdy przyjaciel.
Halina Gąsiorek-Gacek
Skoczny insekt z pancerzykiem,
co gnębi psi świat,
krew wysysa i swędzący
pozostawia ślad.
Podskakuje i się chwali,
że przewagę ma:
Nic wysoko nie potrafi
tak skakać jak pchła!
Empirycznie dowiedziono,
że potrafi skakać
i kto łapał, ten ma rację,
że pchłę trudno złapać.
Trudne, lecz nie niemozliwe,
gdy pchełka złapana,
rozgniata się jej pancerzyk
i zostaje plama.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zazdroszczą ludzie: Skąd na to bierze?
Pieszy rowerzyście, że na rowerze.
A rowerzysta, oczywiście
nie tylko kasku motocykliście.
Motocyklista kierowcy grata.
Ten ze Syrenki, temu co z Fiata.
Właściciel Fiata, tez zerka zezem
na mknących Ładą lub Polonezem.
Gość z Poloneza, też ma ochotę
na Mercedesa albo Toyotę.
Nie ominęła też gorzka kropla
i Senatora, starego Opla...
Wszystkiemu winna zachodnia moda,
jednemu żal, drugiego szkoda!
W tym żalu tkwi zazdrość i błąd,
bo wiedzą, a pytają: Skąd?
A zawiść płynie z niezrozumienia.
Ludzie nie mogą pojąć tego,
że Pan Bóg stworzył świat dla wszystkich,
ale nie wszystko dla każdego!
Halina Gąsiorek-Gacek
Jak ci źle jest, to się powieś!
Radził babie chłop. To obwieś!
Czart wie, na co chłop miał chętkę..
W mig zrobiła baba pętlę.
Bez namysłu. w jednej chwili,
powiesiła się na szyi.
I miast zaraz przestać dyszeć,
pyta chłopa: Dobrze wiszę?
Fik! Mik! Nogami na puentę.
bo wszystko inne zajęte.
Halina Gąsiorek-Gacek
Mieli własny dom z ogródkiem, lecz zrobili błąd.
Zapisali latorośli, teraz mają kąt.
W całym domu tylko kąt i w dodatku ciasny,
ale teraz nawet on nie jest już ich własny.
Gdyby sobie wtedy poszli, gdy dom zapisali,
byłoby wszystko w porządku, a oni zostali.
Nic nie mogą ojce zrobić i niczego chcieć,
bo sie zmienił akt własności i domowy cieć!
Cicho stąpać, cicho siedzieć, jak pod miotłą mysz.
Nawet głośniej coś powiedzieć, bo będzie: A kysz!
A latorośl dużo większa, niźli przedtem była,
więc się kurczą, żeby czasem ich nie wyrzuciła.
Z takim trudem, wyrzeczeniem budowali dom,
a teraz się boją, że usłyszą: Won!
Gdy są sami, wspominają cichutko ze smutkiem
czasy, kiedy mieli własny dom z ogródkiem...
Halina Gąsiorek-Gacek
Oj, marzniesz ptaszyno,
gdy zima i pościsz.
Mnie za szybą ciepło.
Ty mi nie zazdrościsz.
Ja chłodu nie cierpię
i z głodu nie poszczę.
Żal Ciebie i wstyd mi,
ja ptakom zazdroszczę.
Że za rzucane
okruchy możności,
tak pięknie potrafią
śpiewać o wolności.
Że na bożym świecie
i z pomocą Boga
nic nie jest straszne,
głód, chłód, żadna trwoga.
Halina Gąsiorek-Gacek
Co to znaczy tzrymać?
Można coś lub z kimś
Lub kogoś przytrzymać,
zatrzymać...Rzecz w tym...
Gdyby dociekliwiej
do problemu podejść,
za co warto chwycić,
żeby nie chciał odejść?
Fe! Za skojarzenia.
Śmiejącym się w głos
Podpowiem: Za serce!
Nie warto za nos...
Halina Gąsiorek-Gacek
Ach, te baby! Słychać wszędzie.
Na ich widok cieknie ślinka.
Każda baba niebo w gębie.
Dla nikogo nie nowinka.
Ach te baby! Pudrowane,
białe, żółte, kakaowe,
jak pączuszki wyruszane.
Dla nich warto stracić głowę.
Ach, te bay! To delicje!
Raz skosztować, Wziąć do buzi,
choć kawałek. Całe życie
taki specjał się nie znudzi.
Ach, te baby! Serce kwili,
śpiewa męskie plemię całe
i za babę w każdej chwili
odda wszystko. I gorzałę!
Czas najwyższy za te achy
panom niespodziankę sprawić,
dogodzić i na stół w święta
taka babę im postawić.
Tudzież posłać na paradę
i nikogo nie wyłączać!
Wzdychającym pulchną babę
pod choinkę, na zajączka!
Tylko babę godną przodków,
muślinową, czyli naj!
Okrągluśką z dziurką w środku
i z dwudziestu czterech jaj!
Halina Gąsiorek-Gacek
Kto, gdzie rządzi, a kto tupie?
Wreszcie wyszło z worka szydło!
Diabeł baby się nie boi.
Co kropidło, to kropidło?
Fakt, że diabeł miał powody,
żeby baba mu obrzydła,
ale tak się baby bał,
jak dziś boi się kropidła.
Bo nieważne, kto gdzie tupie,
ważne by doszło do zgody.
A kto rządzi, czart wie bo
boi się święconej wody!
Halina Gąsiorek-Gacek
Kto gdzie rządzi, chłop czy baba?
Niepotrzebne szkiełko, lupa.
Dobrze widać w dzień czy w noc.
Chłop, a chłopem babska moc.
Halina Gąsiorek-Gacek
Z tych babek
nikt się nie natrząsa,
ze ta szeroka w liściach,
ta wąska.
Mówił do groszka
wiosną bodziszek.
Zgodził się krwiściąg,
goździk i mniszek.
Prawda, orzekła
cała murawa:
złocień i rajgras,
brzanka, pępawa.
Tak rozprawiała
nim noc zapadła,
roślinność
lubiąca mokradła.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kto Ty jestes? Polak mały.
Wiersz ten każdy umie.
Dziecko z dumą go powtarza,
chociaż nie rozumie.
I po latach wciąż pamięta
ten wierszyk wspaniały.
Syn zapyta: Kto Ty jesteś?
Powie: Polak mały.
Wtedy dziecko się rozpłacze.
Na pewno oburzy:
Czemu mówisz żeś jest mały,
jakżeś taki duży?
I tu duży mały Polak
ma problem ogromny!
Jak nie chwaląc się, tłumaczyć
dziecku,ze jest skromny.
Halina Gasiorek-Gacek
Pan policjant nie pozwili
pić i podskakiwać pchle.
Prędzej prokurator, pluskwa,
przesłuchanie...Prawo prze...
Procedura procederu
przedziwnego precedensu.
Potem proces personalny,
a pchle przejdzie do procesu.
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdy ktoś, mówiąc,że zapłaci,
po kieszeni klepie,
a nie dzwoni, to z transakcji
zrezygnować lepiej.
Bo nie widać, czy pulares
pusty czy wypchany?
Ale widać,ze właściciel
jest źle wychowany!
Halina Gąsiorek-Gacek
Ktoś powie: Kochana ciotka.
Przekręci ktoś: Ciotka Klotka.!
Powtórzy widziała na wczasach...
I tak się rodzi plotka!
Ktoś zgorszy się, zęby poszczerzy.
A prawda, nie każdy uwierzy,
że ciotka nie była na wczasch
i nie wie, gdzie Eden leży!
Halina Gąsiorek-Gacek
Mój kotku! To brzmi ładnie.
Konsternacja, O, zgrozo!
Gdy słyszysz do kobiety:
Ty krowo lub głupia kozo!
Ty świnio! Jeszcze częściej.
Nie brak złośliwych przytyków,
do chłopca lub do mężczyzny:
Ty stary capie! Ty byku!
A co jest najsmutniejsze,
że w domu oraz w szkole
do dziecka ktoś się zwraca:
Ty ośle, cielę czy wole!
Ciekawe ile byłoby
ryku, kwiku i beku,
gdyby tak zwierz do zwierzecia
powiedział: Ty człowieku?!
Halina Gąsiorek-Gacek
Ganił uczeń samouka:
bez dyplomu, to nie sztuka.
Na co mistrz przyznaje z żalem:
Ty masz chęci, a on talent.
Godna mistrz to nauka.
Umieć chwalić, to tez sztuka.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kto to widział! Kto to słyszał!
Ludzi gorszyć i obrażać!
W zacnym wieku pisać wiersze.
Tak bezwstydnie się obnażać!
Co się myśli i co czuje,
a co nie pojmując sądzi?
Kto to widział! Kto to słyszał!
Kto powinien, a kto rządzi?
Kto wychylił się? Kto widział?
I kto słyszał,żeby w grupie,
krocząc po uczuć kobiercu
mieć bliźniego swego w sercu?!
Halina Gąsiorek-Gacek
Lubię kawę ze śmietaną.
Co za raj dla środka!
Ale tylko pod warunkiem,
że śmietana słodka.
Sama kawa strasznie gorzka
i czarna, rzecz jasna.
Nie podniesie smaku cukier,
gdy śmietana kwaśna.
A kto twierdzi,że śmietana
oraz słodycz szkodzą z wiekiem,
niech się raczy, delektuje
pijąc kawę z mlekiem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jesteś w każdej mojej myśli,
w każdej chwili mego życia.
Jest to czek na wielkie szczęście,
ale bez pokrycia.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jesteś moim szczęściem,
które wciąż się śni,
szansą i nadzieją
na szczęśliwsze dni.
Jesteś ciepłym gestem,
okruchem radości,
wiernym przyjacielem
w smutku, w samotności.
Jesteś serca drżeniem,
błogim duszy śpiewem.
A czym ja dla Ciebie?
Myślę, ale nie wiem.
Jesteś niepokojem,
serca łzą jesienną.
Chociaż Cię nie widzę,
wiem, że jesteś ze mną.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zapamiętaj mnie maliną
coś zerwać nie dążył !
Rumianą i pełną soku,
nim ją robak zdrążył.
Zapamiętaj mnie pokrzywą!
Pokrzywa nie szalej,
poparzyła aż do bólu,
żebyś nie szedł dalej.
Rosochatą wierzbą
zapamiętaj mnie!
Pochyloną na rozstajach
z popękanym pniem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Poprószyło życie głowę
jak zagajnik śniegiem zima.
Wzbogaciło, lecz nikt nie wie
czy to srebro czy platyna?
Zrysowało twarz jak broną
dobry rolnik orze ziemię.
Lecz nikt nie wie, co wyryło
ślady, szczęście czy cierpienie?
Dwa ogniska ludzkiej duszy
za mgłą głęboko zapadłe,
Też niepewne, czy choć zechcesz
przejrzeć się w takim zwierciadle?
Panie, który wszystko wiesz,
nim śmierć zerwie ziemski wątek,
tu na ziemi nie wie nikt
jaki koniec, a początek?
Halina Gąsiorek-Gacek
Cierpisz, bo boli
coś lub czegoś brak?
Który najpiękniej,
komu śpiewa ptak?
Bywa, ktoś zranił
słowem, kamieniem.
Uspokój serce,
ucisz sumienie!
Po ciemnej nocy
dzień blaskiem wita.
Kaktus ma kolce,
a tez zakwita.
Halina Gąsiorek-Gacek
Niepotrzebne im słowa,
gdy każde spojrzenie,
nawet ruch najmniejszy
zdradza serca drżenie.
Dusze się im wyrywają
we wzajemnej obecnośi
i płoną jak pochodnie
blaskiem i ogniem miłości.
Taka z nich emanuje
uczucia potęga,
zda się szczęście raju
boskiego dosięga.
Skąd w ich oczach smutek zatem
z cierpieniem splątany?
Bo to dla nich próba.
Owoc zakazany.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie rzucę kością i nie pogłaszcze,
choć tak ujadasz na nas.
Nie powiem nawet, szczekasz jak pies,
bo dla psa byłby to mezalians.
Halina Gąsiorek-Gacek
Potęga miłości nie pieniądz rządzi światem,
sięga do serca nie do kieszeni kto bratem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kobieto skarbem nie puchem Cę mienili.
W święto szlachetność nie marność Twą cenili.
Że znieśli w dwójnasób nam nie im żałować.
Najlepsi nie lada przestali świętować.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pusto i cicho.
To nieprawda.
Pełno wkoło różnych przedmiotów.
I zegara gra
symfonię czasu,
przemijania.
W takcie na dwa.
Tik-tak, tik-tak.
To dwa głosy.
Nie, ja ich przecież nie słyszę.
Jakaś melodia
coraz bardziej cichnie
skomponowana
przez serca dwa.
Ty, ja czy ja, Ty?
Bo słowa my
nigdy nie było.
Ktoś się obudził.
Gorzka rzeczywistość.
Marzenia i realizm
różne słowa dwa.
Halina Gąsiorek-Gacek
Policz te chwile tylko szczęśliwe.
Czy mało czy dużo ich było?
I spróbuj w tym wszystkim odnaleźć
naszą przegraną miłość.
Nie dziw się, że tak ja określam,
bo przecież na pewno była.
Mała czy duża, nieważne.
Po drodze gdzieś się zgubiła.
Trudno określić kiedy,
na którym życia zakręcie?
Razem z tą naszą miłością
prysnęło także szczęście.
Nie próbuj ich szukać, bo po co?
Po to by zacząć od nowa?
Szukając znajdziesz tylko
nic nie znaczące już słowa.
A my nie potrafimy
przywrócić znaczeń tym słowom.
Za wcześnie przeceniliśmy
największą wartość życiową.
Halina Gąsiorek-Gacek
Serce to strasznie figlarny mięsień,
który o każdej życia porze
kurczy się, z byle powodu trzęsie,
czasem rozkurczyć się nie może.
Niesamowity uścisk w piersi.
Boli, nieważne czego się chce,
ani się ruszyć, ani powiercić,
jedynie czekać, puści czy nie?
Jeśli ustąpi, to chwała Bogu.
I do lekarza najwyższy czas!
Bo nie wiadomo, kiedy nastąpi
i czy też puści kolejny raz!?
Halina Gąsiorek-Gacek
Serce to strasznie figlarny miesień,
który o każdej życia porze
kurczy i się, z byle powodu trzęsie,
czasem rozkurczyć się nie może.
Niesamowity uścisk w piersi.
Boli, nieważne czego się chce.
Ani się ruszyć, ani powiercić
jedynie czekać puści czy nie?
Jeśli ustąpi, to chwała Bogu.
I do lekarza, najwyższy czas!
Bo nie wiadomo, kiedy nastąpi
i czy tez puści kolejny raz?!
Halina Gąsiorek-Gacek
Ucisz się serce moje!
I oszczędź niepokoi.
Ty kwilisz, drżysz i pękasz,
a mnie to wszystko boli.
Ucisz się serce moje!
Czas wziąć się do porządków.
Ty zawsze robisz co chcesz,
mnie każesz słuchać rozsądku.
Ucisz się serce moje!
Czas wziąć sią do obrony.
I kołacz, nie wszystko na świiecie
zależy od mamony!
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdy serce bije na radość, miłość
wszystko piękniejsze, jawa i sny.
I nic już nie jest takie jak było,
w chwili, gdy oczy wypełnią łzy.
Bywa, skończyło się coś zraniło
albo odchodzi w bezkresną dal.
I nic już nie jest takie, jak było,
gdy serce bije na wielki żal.
Eksplozje uczuć, nie serca wina,
że nieraz musi zmieniać rytm.
Ważne, by każde bicie przetrzymać,
a sercu za nic nie było wstyd.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jakże mi wierzyć w niebo pogodne?
Kochać Cie godnie, czyli sercem całym?
Rozmieniłam je Panie na drobne
i rozdałam po kawałku małym.
Ile z nich jeszcze czuje i bije,
ile z nich trafiło na rozdroże
i przepadło bez wieści, nie żyje?
Wiesz, jak brak mi ich Panie Boże!
Wiem, niedługo mi przyjdzie umierać.
Słabnie wszystko, nie tylko ręce.
Czy potrafię je wszystkie pozbierać,
jak mozaikę ułożyć z nich serce?
Tak, by mogło się Panie podobać
i miłości Twej stało się godne,
choć kawałkiem na życia drogach
zasłużyło na niebo pogodne.
Halina Gąsiorek-Gacek
Szanujmy serca wielkie i proste,
te szczerozłote i kryształowe,
ale najbardziej szanujmy własne,
by było dobre i silne, zdrowe.
Serce dla wszystkich sługą i panem
i przyjacielem, co nie zawodzi,
bezcennym skarbem, darem, organem,
póki mu człowiek sam nie zaszkodzi.
Potęgą uczuć, a zwłaszcza złości,
pracą nad siły, potyczką z losem,
niestrawnościami tłuszczów, słodkości
lub alkoholem i papierosem.
Kawą po nocy nieprzespanej,
głębią próżności: solą i pieprzem.
Wszystkim, co kłuje i łzawi oczy,
a co wydaje sie być najlepsze.
Bo sercu szkodzi w nadmiarze wszystko.
To szczera prawda, nie żart, nie kawał.
Czy robotnikiem jest czy artystą
tak twierdzi każdy, kto przeżył zawał.
O śmierć się otarł i od tej pory
życie dla niego najwięcej znaczy
Niczym mu złoto, sława, amory,
wsłuchany w serce, wie sercem patrzy.
Jak człowiek żyje, tak serce bije!
Dopóki czuje, żyje na pewno.
Szanujmy serca swoje i czyje,
bo każdy człowiek ma tylko jedno!
Halina Gąsiorek-Gacek
Chciałam dać ludziom wszystko:
siły, zdolności i serce...
A wszyscy brali najchętniej
to, co dawały ręce.
Gdy złożą się raz ostatni,
by wielbić Cię wiecznie Panie,
dziękuję Boże za wszystko,
ale najmocniej za nie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dziękujemy Panie Boże
za ojcowskie dary,
które na świecie nie mają
ni ceny, ni miary.
Za prawdę, co się nie kończy
i nikt nie wie, gdzie zaczyna.
Za wiarę, najcenniejszy
przymiot chrześcijanina.
Za znamię Chrztu Świętego,
co czyni dzieckiem bożym.
Za Najświętszy Sakrament,
w którym łaski mnożysz.
Za dary Ducha Świetego,
cnoty i talenty...
I za wszystko, co sprawia,
że człowiek może być święty.
Halina Gąsiorek-Gacek
Powiedz Haluś, czy możliwe,
że samo wąchanie,
to najskuteczniejszy sposób
jest na odchudzanie?
Widzisz Stasiu, jak możliwe
z tych samych powodów,
jedni muszą się odchudzać,
innych skręca z głodu.
Tak możliwe, zapach syci
i hamuje głód.
Jesli prawda, to dla wszystkich
jest to dieta cud!
Halina Gąsiorek-Gacek
Oj, maluśki, maluśki! Na ziemi
wszystkie dzieci nasze.
Tylko wybranym łakocie,
innym ledwo kaszę.
Oj, maluśki, maluśki! Na ziemi
czy dorosną nasze?
A jeżeli jakie im
przyjdzie spełnić czasze?
Oj, maluśki, maluśki! Na ziemi
matki dzieci proszą:
Daj spróbować smaku win
wpierw winnym smakoszom!
Oj, maluśki, maluśki! Na ziemi
Twojej nauki trzeba,
bo te wielkie zapomniały
jak trafić do nieba.
Halina Gąsiorek-Gacek
Leć z nami, wabiły
gęś domową dzikie,
nim ku ciepłym krajom
odleciały z krzykiem.
Nie dla mnie wojaże.
Nie dla mnie i wzloty,
bo mi dobrzy ludzie
podcinają loty.
Halina Gąsiorek-Gacek
Matko Najświętsza,
największa z dam
oraz najczulsza
ze wszystkich mam.
Daj matkom siłę
na ziemskie dni,
żeby kochały
dzieci jak Ty!
I nim się znajdą
z Tobą i w niebie
wciąż brały przykład
Mateczko z Ciebie!
Halina Gąsiorek-Gacek
Bo mama zrobi wszystko dla swych dzieci.
Za to dla mamy słoneczko świeci.
I szemrze strumyk i szumią drzewa.
Wiatr w nich o mamie piosenki śpiewa.
O jej troskach i kłopotach, o smuteczkach i radości.
Jest ro pieśń o wielkiej matczynej miłości.
A czasem figlarz usiądzie na płocie
i bezczelnie śpiewa o jej głupocie:
Że mama zrobi wszystko dla swych dzieci.
Za to dla mamy słoneczko świeci.
I szemrze strumyk i.......
Halina Gąsiorek-Gacek
Starość i jej polityka,
tu coś kłuje, tam coś strzyka.
A co doskwiera i boli,
żyć szczęśliwie nie pozwoli.
Nie ta pamięć, nie ten wzrok,
nie ten słuch i nie ten krok.
Halina Gąsiorek-Gacek
Człowiek płonący miłością
płonie jak pochodnia
i rozświetla mroki duszy,
choć nie widać ognia.
Człowiek płonący miłością
płonie niby świeca,
do której lecą motyle,
a spłonąć nie heca.
Halina Gąsiorek-Gacek
Taka była zakochana,
że aż ze szczęścia pijana.
Kiedy dziś do siebie wraca,
to ma moralnego kaca.
Ale na niego, niestety
nie pomoże żaden klin,
nie wywabi plam sumienia,
ani nie ruguje win.
Halina Gąsiorek-Gacek
Szczęście to, a nie bzdury
dożyć do emerytury.
A jeżeli ona niska,
wtedy całe szczęście pryska.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie kuś mnie czarcie!
Daremne próby,
Bo nie przywiodę
duszy do zguby.
Bo chociaż życiem
już się nie cieszę
i jest mi źle,
się nie powieszę.
Ani na szyi
czyjejś, o jej.
Ani tym bardziej
na szyi swojej.
I chociaż bardzo
źle się czuję,
nigdy i za nic
się nie otruję.
Choć kiepsko u mnie
nawet z humorem,
nigdy sobie życia
sama nie odbiorę.
Mówiła pani
zrozpaczona,'
W dwójnasób przez
czarta kuszona.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jśsli osoba pyskata,
język lata, jak łopata.
Nie zamykają się usta.
Płynie mowa próżna, pusta.
I o wszystkim i o niczym.
Prawda całkiem się nie liczy.
Osoba mówi bez przerwy.
Denerwuje, rwą się nerwy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Co się stało,
że muzyka
mnie nie cieszy,
nie przenika?
Płynie sobie
obok mnie
i nie wzrusza
wcale, nie.
Płynie obok.
Mąci ciszę.
Nie przeżywam,
chociaż słyszę.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nurtuje mnie jedno pytanie:
Jakie masz jeszcze dla mnie zadanie?
I czy mu sprostam? I czy podołam?
Czy mi pomoże życia szkoła?
Czy też przekroczy moje siły?
A te się mocno osłabiły.
I jak ocenisz wykonanie?
Czy zdam egzamin mój Boże Panie?
Halina Gąsiorek-Gacek
Pewien przystojniak, tak na to patrzę,
był serc niewieścich pożeraczem.
I rozkochiwał w sobie panie.
A potem ręką machał na nie.
Z tego powodu, bez dwóch zdań,
cierpiało bardzo wiele pań.
Tak postępował owy pan.
Tak długo aż sie zakochał sam.
Ale ta pani, wbrew pretensjom,
darzyła go tylko atencją.
I nie zechciała zostać żoną.
Tak poniósł karę zasłużoną.
Los sprawiedliwy zawsze jest.
Przystojniak cierpiał jak zbity pies.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kim Ty naprawdę
człowieku jesteś?
Dawniej przystojniak
z pokaźnym gestem.
A dzisiaj jesteś
emerytem
z pensyjką z małym
gabarytem..
I już szpanować
musisz przestać,
bo na gest żaden
Cię już nie stać.
Mówiąc dosadniej
czyś rad nie rad,
jest z Ciebie teraz
prawdziwy dziad.
Halina Gąsiorek-Gacek
Miłość to jest życia siła,
która cały świat stworzyła.
I wszystko co na tym świecie
zobaczycie i znajdziecie.
Miłość to jest serca moc,
które kocha dzień i noc.
Miłość to jest duszy strawa,
która cuda czyni, sprawia.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dawno już jestem
za progiem starości
i w moim życiu
samotność gości.
I już myślę o
kolejnym progu,
gdy życie zdaje
się Panu Bogu.
Ten najważniejszy
próg wierzyć trzeba,
to próg do raju
i do nieba.
Halina Gąsiorek-Gacek
Podaruj mi choć kilka chwil,
bym mogła Ci powiedzieć,
to czego się domyślałeś,
ale nie mogłeś wiedzieć.
Podaruj mi choć kilka chwil,
bym mogła Cię zobaczyć.
I chociaż raz, ostatni raz
w Twe oczy móc popatrzyć.
Podaruj mi choć kilka chwil
sensownej, szczerej rozmowy.
Aby wyjaśnić niepewności
serca, duszy i głowy.
Halina Gąsiorek-Gacek
By życie miało sens
i aż po jego kres,
wystrzegaj się głupoty,
co wzrusza aż do łez.
By życie miało sens,
od samego początku,
kieruj sie zawsze sercem
i słuchaj rozsądku.
By życie miało sens
oraz sensowną treść,
wystrzegaj się wszystkiego
co bzdurne oraz złe.
Halina Gąsiorek-Gacek
Już nie wrócą tamte dni,
kiedy ja, kiedy Ty
kochaliśmy się nawzajem.
Świat się dla oka mienił rajem.
Kiedy wszystko nie na pokaz
powtarzało,że mnie kochasz.
Twoje oczy, serce, ręce
powiedziały jeszcze więcej.
Już nie wrócą tamte dni,
kiedy razem żeśmy szli.
Lub na ławeczce siedzieli.
Sami diabli szczęście wzięli.
Halina Gąsiorek-Gacek
Odwiedź mnie proszę. Odwiedź mnie we śnie.
I śnij się tak, jak śniłeś wcześniej.
Taki jak byłeś wcześniej, młody.
Pełen uroku,ducha pogody.
I pełen do tego wszystkiego
szczęścia i humoru dobrego.
Wiem, że ty także się zmieniłeś
i już nie jesteś taki, jak byłeś.
Ale ja tęsknię do dawnych lat.
I po nich w sercu moim ślad.
I wiedz, że obiekt Twego kochania,
zmienił się także nie do poznania.
Halina Gąsiorek-Gacek
Chcę prosto iść,
zapamiętaj.
Chcę prosto iść,
już na cmentarz.
Dusza chce iść
prosto do nieba.
To proste, tyle
mi tylko trzeba.
Lecz to nieproste
i w tym rzecz,
że nie wystarczy
tylko chcieć.
Nie mogę ja,
nie możesz Ty.
Tu popłynęły
z oczu łzy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pensja po pracy w trudzie i w znoju .
Na stare lata życie w spokoju.
I to jest prawda trudna i nowa.
Że to najczęściej pensja głodowa.
Co do spokoju dla mnie dla Ciebie,
ten czeka na nas dopiero w niebie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Im niżej, tym wyżej.
In dalej, tym bliżej.
Ciałko bliżej ziemi.
Dusza bliżej nieba.
Życie bliżej końca.
O tym myśleć trzeba.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jabłoń do słońca wznosi konary.
Wiosną wypuszcza z nadzieją liście.
Latem pokrywa koronę kwieciem.
Jesienią zrzuca jabłka soczyste.
Jasne słoneczko, ile jabłoni
wpatrzonych w Ciebie z sercem na dłoni,
schnie bez nadziei, korony z kwiatów,
a bez owoców cóż po jabłoni?
Nadchodzi jesień z chłodem i mrozem.
Wszystko się kurczy, gdy ciepło znika.
Skute serce lodem wciąż tęskni i czeka
na zbawcze ramiona ogrodnika.
Halina Gąsiorek-Gacek
Życie usłane różami
to po cierniach droga.
Kłują mocno ranią.
Nic ująć nic dodać.
Aż do samej głębi
ranią serce, duszę.
I człowiek przeżywa
męki i katusze.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kochałam Cie całym sercem,
lecz nie stać było mnie na więcej.
By szczęście Ci w miłości dać,
aby w szczęśliwym związku trwać.
I dzisiaj słowa te łzami zraszam
i piszę szczerze, bardzo przepraszam.
I proszę Cię o wybaczenie,
za to że jesteś tylko wspomnieniem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Chciałam zapomnieć z całej siły
kogoś kto był mi bliski i miły.
Chciałam zapomnieć to, co było
Co się jawiło i co śniło.
Chciałam zapomnieć dla spokoju
sumienia oraz życia znoju.
Chciałam zapomnieć. Zapomnieć całkiem.
Choć ta znajomość życia kawałkiem.
Chciałam zapomnieć. Wmawiałam sobie,
że nie ma nic w tej osobie.
Chciałam zpomnieć i powiem śmiało,
że mi się zapomnieć udało.
Halina Gąsiorek-Gacek
Mateczko Najświętsza,
każdy dzieckiem Twoim.
Pomóż mi zabliźnić
ranę w sercu moim.
By przestała krwawić
i przestała boleć .
Abym nie cierpiała
na tym łez padole.
Przeszywa mnie ból,
który się nie kończy.
Nie pozwól nikomu
więcej rany jątrzyć.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ona kocha i on kocha,
a oboje nieszczęśliwi.
Chociaż zakochani.
I to mnie nie dziwi.
Przyszła do nich miłość,
niestety spóźniona.
I nie mogli nigdy
wziąć siebie w ramiona.
I nie mogli nawet
siebie pocałować.
Pozostały im tylko
spojrzenia i słowa.
Tęsknili do siebie
przez nice i dni.
Także niemożliwie.
I tęsknią do dziś.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zakochali się bez pamięci
i na nic więcej nie mieli chęci.
I między nimi właśnie dlatego
nie doszło nigdy do niczego.
I nic się nigdy nie zdarzyło.
To była platoniczna miłość.
Była i nigdy nie przeminie.
Ta miłość z tego znana i słynie.
Oni szczęśliwi wciąż będą śnić.
Będą się kochać do końca dni.
Halina Gąsiorek-Gacek
Tego uczucia bardzo się wstydzę.
Jak Cię kochałam, tak nienawidzę.
Bo przecierpiałam noce i dni,
które zafundowałeś mi Ty.
By się odkochać pomógł mi czas
i pewność,że nie będzie nas.
Wierzę,że kiedyś taki czas przyjdzie,
że Cię przestanę nienawidzieć.
Wyznała pani zdesperowana
i nieszczęśliwie zakochana.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kusisz mnie czarcie przebiegły biesie.
Lecz ja nie zaklnę. I tak nie zgrzeszę.
I choć mnie los doświadczył srogo,
nie przeklnę losu, ani nikogo.
Chociaż przezywam braki, przykrości,
nie będę innym nigdy zazdrościć.
Niczego i nikomu nigdy.
Nie dam się skusić diable przeebrzydły.
I za nic nigdy duszy nie oddam.
Ty chytra bestio oraz podła.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie zapomniałam,
jak Ty o mnie.
Wciąż żyjesz w moich
obszarach wspomnień.
W nich jesteś
przystojny i młody.
Pełen uroku
oraz urody.
Zadowolony
i usmiechnięty.
A czasem dumny
i nadęty.
W moich wspomnieniach
jesteś kimś.
I się nie zmienisz
przez resztę dni.
Halina Gąsiorek-Gacek
Każdy ma swoje noce i dni.
I mam je ja.I masz i Ty.
Jedne szczęśliwe, a inne nie.
A jeszcze inne koszmarne, złe.
Jedne cudowne. Szczęścia bezmiary.
A inne smutne. Same koszmary.
I to we snach i na jawie.
Ten nieszczęśliwy stale prawie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Była żoną wymarzoną,
podziwianą i spełnioną.
Robiła wiele, że hej,
by mężowi było lżej.
Miała dobre, złote serce.
Od męża robiła więcej.
Była wyjątkowo zdolna.
Piękna, niby róża polna.
Była zgrabna, elegancka.
Wyjątkowa, proszę państwa.
Mężowi nieobojętna,
a nie nosił jej na rękach.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dobro i zło,
prawda szczera,
wraca do nas
jak bumerang.
Dobro rozdawaj,
rozsiewaj.
Zła wszelkiego
się wystrzegaj.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zabierz mnie, proszę,
zabierz mnie stąd.
Zabierz mnie na
szczęśliwy ląd.
Tam, gdzie króluje
prawdziwa miłość
i napedową
jest życia siłą.
Gdzie dobroć największą
wartość ma.
I nie ma płaczu,
żadnego zła.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ciesz się każdą chwilą
co sprawia przyjemność
oraz rodzi szczęście,
bogaci codzienność.
Ciesz się każdą chwilą,
która daje szczęście.
Oby się zdarzały
często, coraz częściej.
Ciesz się każdą chwilą,
która daje radość
i uśmiech na twarzy.
Bo tych nigdy za dość.
Halina Gąsiorek-Gacek
Gwałtu! Rety! Dolo sroga!
Ktoś zlikwidował mojego bloga.
Zaginął po nim wszelaki ślad.
Tworzyłam go przez dziewięć lat.
Tak moje wiersze w internecie
krążyły wszystkie po całym świecie.
Tłum Czytelników wyliczony.
Było ich ponad dwa miliony.
Mój blog, co cieszyło serce,
miał wśród E-blogów pierwsze miejsce.
Niespodziewanie, ktoś blog wyłączył.
I tak historia bloga się kończy.
Wiersze czytane i podziwiane.
Na samą myśl, łzy płyną same.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dusza ciągle na ramieniu.
Czy ma plamy na sumieniu?
A to niebywały ciężar,
który siły nadwyręża.
Dusza skarży się dość jasno,
że jej w ciałku już za ciasno.
W tej pozycji, nie daj Boże,
jakiś czart ją porwać może!
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie mogę Cię przestać kochać,
pomimo licznych prób.
I kochać Cię będę,
także aż po grób.
Nie mogę Cię przestać kochać.
Serce nie pozwoli.
Wciąż bije dla Ciebie,
chociaż mnie to boli.
Nie mogę Cię przestać kochać.
Taka wola ducha.
Cierpi niemożliwie,
ale nie chce słuchać.
Nie mogę Cię przestać kochać,
choć minął czasu szmat.
I zżera mnie tęsknota
od tylu, tylu lat.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ani to moja,
ni Twoja wina,
że to i owo
się zapomina.
A są i rzeczy,
proszę osób,
których zapomnieć
jest nie sposób.
I im bardziej
człowiek chce,
jego pamięć
mówi nie.
Jeśli była
jego wina,
to tymbardziej
przypomina.
Halina Gąsiorek-Gacek
Życie bez Ciebie
jest szare, smutne.
I bardzo trudne.
I lęk przed jutrem.
Bez Ciebie pusto.
Nie Twoja wina,
że wszystko Ciebie
mi przypomina.
Zżera mnie rozpacz
i tęsknota.
Zniknęło szczęscie.
Na nie ochota.
I żal i smutek
trawi mą duszę.
I nie brak mi
codziennych wzruszeń.
Niczyja wina,
ja to wiem.
Życie się toczy
niby tren.
Bez Ciebie pragnę,
wierz mi wierz,
na zawsze zamknąć
oczy też.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kiedy miłość odchodzi,
nie pytaj czemu?
Co czuję? Ulgę.
Ulgę w cierpieniu.
Przestaję śnić.
Przestaję tęsknić.
Stajemy się
sobie obojętni.
I zamiast płakać
i zawodzić,
ja cieszę się,
że odchodzi.
Halina Gąsiorek-Gacek
Babcia tabletki w zgodzie z sumieniem
nazywa kosmicznym jedzeniem.
I coś w tym jest i prawda świeci,
że za niedługo w kosmos uleci.
Wszystkie lekarstwa, państwo się zgodzą,
na jedno pomagają, a na inne szkodzą.
Leczą choroby, że szkoda gadać.
Jedna wyleczą, na drugą zapada.
I w konsekwencji, to przyznać trzeba,
dużo przed czasem idzie do nieba.
Halina Gąsiorek-Gacek
Biedny człowiek
żyje skromnie
oraz martwi
się ogromnie.
Żeby nic się
nie zepsuło.
Prosi Boga
tą formułą:
Nie daj dobry
Panie Boże,
by mi było
jeszcze gorzej!
Halina Gąsiorek-Gacek
Jesteśmy mistrzami.
Każdy w swoim fachu.
I robimy swoje
bez lęku i strachu.
Droga do mistrzstwa
nie jest łatwa, prosta.
Dużo trzeba zrobić,
aby mistrzem zostać.
Lata żmudnej pracy
i lata nauki.
I samouk może
zostać mistrzem sztuki.
Ale pod warunkiem
aktualnym stale.
Żeby zostać mistrzem,
to trzeba mieć talent.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pewien młodzian miał dziewczynę,
ale zakochał się w innej.
O niej marzył, nie przesadzam,
a dziewczynę myślą zdradzał.
A ta inna, prawda znana,
tez w nim była zakochana.
Ale dla dobra tej pierwszej,
miłość skończyła się wierszem.
Młodzian wziął ślub z pierwszą dziewczyną.
Przez całe życie kochał tą inną.
Halina Gąsiorek-Gacek
Wciąż tęsknię do mych
lat młodosci.
Okresu przyjaźni,
miłości.
Do przyjaciółek
i to prawdziwych.
Dobrych i mądrych
oraz uczciwych.
Do chwil spędzonych
w grupie, razem,
gdy serce było
drogowskazem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdy wyszła za mąż, przyznać muszę,
żyła podobnie, jak kopciuszek.
Wyszła za mąż nie za księcia.
Nie żyła w jego objęciach.
Teściowa jej nie oszczędzała
i do roboty zaganiała.
Miała do teściowej żale
Mąż zabierał ją na bale.
Wystrojona była śliczna..
Wyglądała jak księżniczka.
Wciąz elegancka, niby dama.
Projektowała ubiory sama.
A z urody piękna była.
Niby tancerka tańczyła.
Gdziekolwiek trafiła, przyszła
była duszą towarzystwa.
Zazdrościły jej pannice,
niby w bajce pasierbice.
Ale to nie bajka, życie.
I cierpiała, chociaż skrycie.
Obowiązków miała w bród.
Że podołała to cud.
Jej pantofle, co się liczy
nie dla każdej pasierbicy.
Gdy jej zapytać, co dzisiaj czuje?
Mówi, niczego nie żałuje.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dłonie w dłoniach. Twarz przy twarzy.
Parze afekt się przydarzył.
Zakochani, zapatrzeni
idą razem ku jesieni.
Zapatrzeni w siebie widzą
i uczucia się nie wstydzą.
On bieluchny, jak gołąbek.
I w uśmiechu trzeci ząbek.
Ona także popielata.
I oboje państwo w latach.
Idą, marzą i o niebie.
Nie potrafią żyć bez siebie.
Miłość chadza, jak w młodości,
w każdym wieku i w starości.
Halina Gąsiorek-Gacek
Wszystkie drogi na ziemi
prowadzą do nieba.
Jak znaleźć najkrótszą?
Drogowskazów trzeba.
Są znaki nakazu
i znaki zakazu.
Kto stosuje je
natrafia od razu.
Kto ich nie przestrzega.
Nie stosuje do nich,
ten błądzi po świecie
i bez celu goni.
Goni za groszem.
Goni za szczęściem.
Gubi kierunek,
drogę najczęściej.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pewien wdowiec, jak do dziewki
smalił do wdowy cholewki.
Ciągle powtarzał zaloty,
prosząc śmiało o pieszczoty.
Na co ta stateczna wdowa,
że pójść za mąż niegotowa.
Na co wdowiec odrzekł ów:
Ze zdziwieniem, po co ślub?
Wdowa na to: Przyjacielu
szukaj rozrywek w burdelu.
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdy ból wyklucza
uśmierzenie,
śmierć dla człowieka
jest wybawieniem.
Człowiek oddaje
ostatnie tchnienie.
Moment gdy kończy
się cierpienie.
Chwila gdy człowiek
już nic nie czuje.
Gdy Pan Bóg się
nad nim zlituje.
Halina Gąsiorek-Gacek
Człowiekowi daleko
jest do ideału.
Za daleko by dojść
do niego pomału.
Ciężką, trudną pracą
i nad samym sobą.
Nigdy się nie stanie
idealną osobą.
Daremne próby
z każdej strony.
Ideał to wzór
niedościgniony.
Halina Gąsiorek-Gacek
Głupota dotycząca tłumów,
to jest niedostatek rozumu.
Głupota rozsądkowi przeczy.
Nie rozpoznaje istoty rzeczy.
Głupota to po prostu wada,
z której wyśmiewać się nie wypada.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pierwsza, druga, wpół do trzeciej,
jak ten czas się strasznie wlecze.
Gdy się czeka swoją drogą
na coś albo i na kogoś.
Pierwsza, druga, wpół do trzeciej,
jak ten czas okropnie leci.
Gdy się chce, niczyja wina
w chwili szczęścia go zatrzymać.
Halina Gąsiorek-Gacek
Szczęście, szczęście, czyli fart,
dla każdego krocie wart.
Ale wierzy tylko głupi,
że szczęście za forsę kupi.
Szczęście to jest dar od losu.
I nie cenić go nie sposób.
Lecz nie warto za nim gonić,
bo się nie da go dogonić.
Więc szanuj szczęście, gdy sprzyja Ci
i wtedy go garściami rwij.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie wiem, sama nie wiem,
czemu tak kochałam Ciebie?
Czemu o Tobie marzyłam
i beznadziejnie tęskniłam?
I co noc o Tobie śniłam?
A przed miłością broniłam?
Serce powtarzało chcę.
A rozsądek mówił nie!
Zamroczona duszy spiewem,
nie wiem sama, sama nie wiem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kto to człowiek stetryczały?
Ktoś zgaszony, posmutniały.
Zasmucony i zgnębiony.
Apatyczny, zasępiony.
Przybity i przygaszony.
Przyklapnięty, przygnębiony.
Ktoś nie w sosie, prawda nowa.
Ponury jak chmura gradowa.
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdy ktoś odchodzi
w bezkresną dal,
rodzi się w sercu
smutek i żal.
Żal, który nigdy
się nie kończy.
Jak miłość, która
serca łączy.
Rozpacz, tęsknota
serce żżera,
które powoli
gaśnie, umiera.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pędzę żywot w samotności.
I już nie przyjmuję gości.
Ani nigdzie też nie bywam.
Sama sobie dogorywam.
Niezależnie i niestety
już zmierzam do życia mety.
Ile czasu mi zostało?
Nie wiem, ale sądzę mało.
Nie skarżę się, nie narzekam.
Cierpliwie na finał czekam.
Kiedy już oddam ostatnie tchnienie
i skończę grać na życia scenie.
Halina Gąsiorek-Gacek
W naszym życiu szczęścia chwile
żyją krótko, jak motyle.
I jak motyle są barwne.
Rzecz, że niektóre z nich czarne.
I człowiek nie szczędzi sił.
Każdy żyje dla tych chwil.
Chwila mija. Nie poczeka.
Pochłania je czasu rzeka.
Chwile szczęści i radości
płyną do morza wieczności.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dobry interes
jest aliści,
kiedy przynosi
duże korzyści.
A gdy przynosi
same straty,
nie ma pieniędzy
na wypłaty.
To istny koszmar
i nie bajka.
Interes czeka
po prosu plajta.
Halina Gąsiorek-Gacek
-Zbierają się z Twojej klasy
same orły oraz asy.
A Ty powiedz Haluś mi
czemu nie chcesz dziś tam iść?
-Po maturze, czyż się mylę,
Staś, zostałam trochę w tyle.
-Mylisz się Haluś kobietko
przez to, że jesteś poetką.
A twe wiersze w internecie
krążą dziś po całym świecie.
W tym co robisz, jesteś dobra.
Twoja skromność jest ogromna.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pierwsza miłość
Moja pierwsza miłość szkolna,
co od pieszczot była wolna.
Serce drgnęło, to nie sen,
powiedziało, że to ten..
To westchnia , serca drżenia
oraz duszy uniesienia.
Miłość nieproszona i z tego znana,
jak przyszła tak, odeszła sama.
Ale serce wciąż pamięta
jaka była czysta, piękna.
Halina Gąsiorek-Gacek
Po odejściu
Kiedy odejdę w bezkresną dal,
czy tego życia będzie mi żal?
I czy zobaczę Boga i Świętych
oraz Aniołów całe zastępy?
Czy tez przeciwnie piekieł czeluści,
gdy Pan Bóg grzechów mi nie odpuści?
Czy trafi dusza do wieczności,
czy też na samo dno nicości?
Może dostanie nowe ciało,
by grzechy odpokutowało?
I wróci dusza znowu na ziemię,
czy tez zakończy swoje istnienie?
Halina Gąsiorek-Gacek
