Co zostanie po mnie jeszcze
oprócz zapomnienia?
Trwałe ślady ostrzem dłuta
wyryte w kamieniach.
Były zimne wszystkie twarde.
Głaz niejeden z wielu
kusił kształtem, pięknie dzwonił,
lecz nie miał poleru.
A ja chciałam wyryć na nich
słowa najpiekniejsze.
Cóż, gdy łatwiej wzruszyć kamień
dłutem, niźli wierszem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz