Droga do nieba
bez drogowskazów,
wiedzie wśród skal
i twardych głazów.
Droga do nieba
wiedzie przez ciernie.
Ranią i człowiek
musi cierpieć.
Droga do nieba
przez krzyż wiedzie.
Dźwigaj go z wiarą
on Cie zawiedzie.
Prosto do nieba
i raju bram,
gdzie czeka Bóg Twój
jedyny Pan.
Halina Gąsiorek-Gacek
Co najważniejsze jest w życiu? Miłość.
Bez niej niczego by nie było.
I nie byłoby świata i życia.
Nic do zdobycia. Nic do odkrycia.
I nie byłoby bez niej szczęścia.
I ani duszy, ani serca.
I nie byłoby ani radośći,
ani empatii, ani litości...
I nie byłoby mnie , ani Ciebie.
Ani na ziemi, ani w niebie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie mogłeś być jej przyjacielem,
bo dla niej przyjaźń znaczy zbyt wiele.
Nie mogłeś być jej kolegą.
Odpowiedz sobie sam dlaczego?
Nie mogłeś być jej kochankiem,
który opuszcza sypialnię rankiem.
Kochałeś ją i o niej śniłeś.
Nie mogłeś być tym kim nie byłeś.
A to kim byłeś w rzeczywistości
nie daje szans żadnej miłości.
Halina Gąsiorek-Gacek
Chciałabym żyć jeszcze raz,
by móc powiedzieć biedzie pas!
By znowu żyć w dobrobycie.
Z radością budzić się o świcie.
Podobnie do łóżka się kłaść.
I znowu szczęście garściami rwać.
I znowu bawić się, cieszyć, tańczyć.
A i owoce miłości niańczyć.
Co najważniejsze, by móc się dzielić.
By znów mi szczęścia diabli nie wzięli.
Halina Gąsiorek-Gacek
Życie bez Ciebie smutne jak tren.
I to zarówno jawa i sen.
Życie bez Ciebie jest koszmarem.
Trudne i ciężkie, jakże szare.
Bez Twego ciepła i dobrych rad,
życie bez Ciebie smutne i świat.
I to jest prawda bez precedensu,
życie bez Ciebie nie ma sensu.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jeśli chcesz, szacunek okaż.
Tylko nie mów, że mnie kochasz.
Jeśli na coś się odważysz,
nie mów mi, że o mnie marzysz.
Czy to ładnie czy nieładnie,
tylko nie mów,że mnie pragniesz.
Mów o wszystkim, dzwoń i pisz.
Nie mów, że wciąż o mnie śnisz.
Że nie jesteś taki piękniś.
Tylko nie mów, że wciąż tęsknisz.
Wiedz,że szczęście życia chwilką.
Że wciąż cierpisz, nie mów tylko.
Halina Gąsiorek-Gacek
My tak łatwopalni,
czyli ja i Ty,
lecimy do ognia
miłości, jak ćmy.
Nie dla nas szczęścia
upojne chwile.
Spalimy się w ogniu,
jak nocne motyle.
Więc zatrzymajmy się,
póki jeszcze czas.
Jedyny ratunek,
oby ogień zgasł.
Halina Gąsiorek-Gacek
Spotkali się za późno.
Kochali się na próżno.
Bronili rękami, nogami
przed tym co duszę, sumienie plami.
Zrezygnowali ze słowa my.
Z żalu płynęły rzewne łzy.
Wybrali nie szczęście, cierpienie.
Cierpieli ogromnie, szalenie.
Nie żałowali czego nie było.
To była piękna, prawdziwa miłość.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kochałeś mnie. Kochałam Cię.
I co nam z tego przyszło?
Oprócz tęsknoty i cierpienia
nic więcej nam nie wyszło.
A kochaliśmy się nawzajem.
Tak mocno i prawdziowie.
To była miłość zakazana
i szczęście niemożliwe.
Lecz nie złamaliśmy swych przysiąg
i nie utonęliśmy w grzechach.
Z tego powodu dzisiaj do nas
i niebo się uśmiecha.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dwie dziewczyny, Każda różna.
Pierwsza skromna. Druga próżna.
Skromna piękna. Próżna brzydka.
Druga pierwszej przyzwoitka.
Pierwsza dbała o opinię.
Zawsze miała dobre imię.
Druga, to już nie to samo,
miała opinię zszarganą.
Pierwsza obroniła cnotę.
A druga nie, przez głupotę.
O drugiej krążyły plotki.
Wielka strata idiotki.
Więc panienki proszę wierszem:
Bierzcie przykład z panny pierwszej!
Halina Gąsiorek-Gacek
Kiedyś dusza towarzystwa,
a dziś samotności przystań.
Kiedyś straciła partnera
i jest starszą wdową teraz.
Kiedyś liczni przyjaciele.
Dziś przyjaciółek niewiele.
Kiedyś uczty i biesiada.
Dzisiaj wcale nikt nie wpada.
Kiedyś życie w dobrobycie,
a dziś możliwości tycie.
Kiedyś zabawy i taniec.
Dziś modlitwy i różaniec.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie dla mnie
umizgi, zaloty.
Nie dla mnie serca
upadki, wzloty.
Nie dla mnie randki,
ani tez schadzki,
zmiany, podróże
i przeprowadzki.
Nie dla mnie
rozrywki, uciechy,
flirty, miłostki.
Zwłaszcza grzechy.
Nie dla mnie
spacery i bale.
Wciąż to powtarza
babcia z żalem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Co między nami
wolno przemija?
Czy to kochanie
czy to jest przyjaźń?
Przyjaźń na pewno
to nie jest nie.
Ani kochanie.
I licho wie.
Według mnie piszę
prosto z serca:
Owszem wzjamna,
ale atencja.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jedno spojrzenie, gdy serce drgnie,
to ma się pewność i już się wie.
Że to jest ta albo i ten.
I to jest jawa, to nie jest sen.
Ta ukochana, ten ukochany.
Umiłowana, umiłowany.
Z którym przez życie iść pragniemy
i razem się zestarzejemy.
I wielu kochającym się wzajem,
taka sielanka się udaje.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie wiesz ile lat, miesięcy i dni,
godzin lub minut pozostało Ci?
Nie wiesz i nigdzie Ty się nie dowiesz.
Tego nikt nie wie i Ci nie powie.
I ciągnąc dalej niewiedzy watek,
jaki będzie koniec i czego początek?
NIkt nam nie powie, co wielu smuci,
bo stamtąd jeszcze nikt nie wrócił...
Halina Gąsiorek-Gacek
Wszystko Panie w Twoich rękach.
Miłość, szczęście czy udręka.
Ból i smutek i tęsknota,
radość, żale i ochota.
Życie, dola, czyli los,
przeznaczenie, losu cios.
Koniec życia i początek
i życia wiecznego wątek.
I ja stara już nie piękna.
Wszystko Panie w Twoich rękach.
Wiem za co mnie możesz winić
i co zechcesz, to uczynisz.
Halina Gąsiorek-Gacek
Mój jedyny, mój kochany
mężu nieodżałowany.
Wciąż wspominam drogi Ciebie.
Wierzę, ufam jesteś w niebie.
Z oczu mych łzy płyną same.
Będą płynąć aż do Amen.
I tęsknię bardzo za Tobą,
boś najmilszą mi osobą.
Bez Ciebie obok mnie pustka.
I zgasł uśmiech na mych ustach.
Ja mam nadzieję kochany,
ze w wieczności się spotkamy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Piękna panna i nie pusta.
Piękne oczy, piękne usta.
Piękne włosy, piękne nogi.
Piękne dłonie. Boże drogi!
Piękna postać i sylwetka.
Piękna pani. Cud kobietka.
Piękne serce, piękna dusza.
Piękny umysł wszystkich wzrusza.
Bez wizażu, balejażu
piękna i bez makijażu...
Halina Gąsiorek-Gacek
Stara ona, stary on,
a serca biją jak dzwon.
Na wielką miłość prawdziwą,
która jest ich życia siłą.
Którą jest ich strawą serca.
Daje ład w uczuć kobiercach.
Świata za sobą nie widzą
i swych uczuć się nie wstydzą.
Zapatrzeni, przytuleni
idą w parze ku jesieni.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ginę cała w niepokojach.
Jestem Twoja i nie Twoja.
Tonę w oceanie trosk.
Przestał szczęścić mi mój los.
Borykam się z kłopotami.
Denna cisza między nami.
A co widzę i co słyszę,
nijak przerwać ową ciszę.
Taki żywot i przykrości,
przeżywane w samotności.
Halina Gąsiorek-Gacek
.
Ona jedna, a ich dwóch.
Ten ciamajda, a ten zuch.
Kiedy rozsądku posłucha,
to ona wybierze zucha.
A gdy sercem patrzy, szczerze,
wtedy ciamajdę wybierze.
Bywa, ze pokocha dwóch.
Nic, że ciamajda czy zuch.
Dla każdego serca kącik.
I tak powstaje trójkącik!
Halina Gąsiorek-Gacek
Pewien zalotnik między nami,
do uszka szeptać chciał zacnej pani.
Ale ta pani rozsądna była
i szeptać mu nie pozwoliła.
Pani zamężna, więc nie wypada.
Dla niej to afront i to nie lada.
Niełasa była na komplementy.
A ów zalotnik nie był święty.
Gdy to przeczyta, a czytać umie,
myślę, że odmowę zrozumie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Że Cię kochałam, to fakt bezsporny.
Przy tym cierpiałam w sposób potworny.
Kochałam Twoje ciekawe oczy.
Ich wyraz mnie tak zauroczył.
Gdy zobaczyłam głębię duszy,
widok cudowny bardzo mnie wzruszył.
Powiedział mi to, o czym Ty wiesz,
że Ty mnie bardzo kochasz też.
Ale to wszystko, co nie plami,
co mogło być między nami.
Oboje byliśmy nieświęci,
ale niestety już zajęci.
Stąd to cierpienie, jakże dotkliwe,
bo szczęście było niemożliwe.
Wyznała babcia ze łzą w oku
dziadkowi, który też cenił spokój.
Halina Gąsiorek-Gacek
Są mężczyźni z tego znani,
że co? Bawią się lalkami.
Lalki niby żywe panie
zasługują na kochanie.
Taka lalka, każdy wie,
nigdy mu nie powie nie.
Nie poskarży się, co robił.
Że ją zgwałcił albo pobił.
A w dodatku jakże, skądże,
nigdy też nie zajdzie w ciążę.
Taka laka się nie kłóci.
I nie zdradzi. I nie rzuci.
Halina Gąsiorek-Gacek
Rzecz, przypominała różę,
która miała kolce duże.
I jak róża, ciernia siła,
niejednego poraniła.
I jak wyjątkowa róża
długo kwitła i pachniała.
I wabila , jak motyle,
panów. Oto prawda cala.
Rozkochiwała ich w sobie
czar i woń swą roztaczając.
Zniewalała serca dusze,
nic za to w zamian nie dając.
Ale przeminął już jej czas.
Już opadły piękna opłatki.
Została tylko łodyga.
Zwiędnął, zeschnął okaz rzadki.
Prawdziwa róża na wiosnę
zakwitnie, wybuja znów.
A kobieta nie, niestety.
Samo życie. Szkoda słów.
Halina Gąsiorek-Gacek
W rym dniu serce
w barwach czarnych.
Wspominamy
bliskich zmarłych.
Na cmentarzu
czy w kurhanie
czekają na
zmartwychwstanie.
Świadomość
nie bez przyczyny,
kiedyś do nich
dołączymy.
Płoną znicze.
Cisza trwa.
Gęsto spada
smutku łza.
Z żalu nad
bliską osobą
czy z bezsilności
nad sobą?
Halina Gąsiorek-Gacek
