Dokąd zmierzają dziś gości tłumy,
w modłach za dusze zmarłych się łączą
wśród kwiatów, blasku świec i zadumy?
W miejsce, gdzie ziemskie drogi się kończą...
Zagon pamięci, gdzie wspomnienie boli.
Łzą nutka żalu miesza się ze smutkiem,
nad usypanym kopczykiem doli.
Jakie to życie ziemskie malutkie!
Tutaj umarli, już w nowej roli,
żyją dla Ciebie Boże i Panie
i trwają z Twojej łaski i woli
w oczekiwaniu na zmartwychwstanie...
Halina Gąsiorek-Gacek
Pamięć ludzka jest wybiórcza.
Wybiera co chce.
Najdłużej pamięta
to, co raczej złe.
I to ciągle przypomina,
wyrzuca, wytyka.
To co złego zrobiliśmy
lub co nas spotyka.
A co dobre i szczęśliwe
często zapomina.
Odsyła w niepamięć.
To pamięci wina.
Halina Gąsiorek-Gacek
Życie ludzkie jest jak książka
w licznym księgozbiorze.
I w niej wszystko zapisane,
co tylko być może.
Jedno życie jest jak powieść
obszerna i wielka.
Inne jak opowiadanie
krótkie, jak nowelka.
Inne życie jest jak dramat.
Wesoła komedia.
Jeszcze inne bardzo smutne.
Rządzi nim tragedia.
Ale w każdej jednej książce,
którą koniec czeka,
są zawarte dzieje, losy,
życiorys człowieka.
A gdyby je wydrukować,
spośród wszystkich wiele
byłoby albo cymelią
albo bestsellerem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Tylko słoneczko
ma tyle kultury,
że nie zagląda
do każdej dziury.
Na tysiąc
Ile to jest tysiąc złotych?
Dziecko zapytało.
Jak go nie masz to jest dużo,
a jak masz, to mało.
Na golasa
Nie dla piękności
listka figowego,
Adam z Ewą skryli
co nieco pod niego.
Na "księżne"
Prawdziwość księzniczek
z grochem jest związana.
Każda po tej próbie
była niewyspana.
Dziś niejedna "księżna"
dumna i wyniosła,
tez związana z grochem
bo na nim wyrosła.
Na "żonę"
Czemu książkę żoną zwą
chociaż z żadna stroną
ni jej pojąć, ni pokłócić
jak z prawdziwą żoną?
Cała prawda
Za mundurem zawsze sznurem.
I nie same panny.
Stąd nie tylko rzepy
lgną dziś do sutanny.
Halina Gąsiorek-Gacek
W niejednym miejscu
stoi taka chatka,
gdzie stara babcia
mocno ściska dziadka.
Nie dla swawoli,
ale uciechy
mocno ściska dziadka
i gniecie orzechy.
Dziadek aż piszczy.
Babcia jak na złość,
tak długo ściska
aż ma już dość.
Historia się powtarza,
gdy babci przyjdzie do głowy
pomysł, by upiec wnukom
placek orzechowy.
Halina Gąsiorek-Gacek
Powiedz Stasiu, czy możliwe,
że samo wąchanie,
to najskuteczniejszy sposób
jest na odchudzanie?
Widzisz Haluś, jak jest pewne
z tych samych powodów,
jedni muszą się odchudzać
innych skręca z głodu.
Tak możliwe zapach syci
i hamuje głód.
Jesli prawda to dla wszystkich
jest to dieta cud!
Halina Gąsiorek-Gacek
Chciałoby się krasnoludkiem.
Małe butki, zdolne ręce,
tycie potrzeby i smutki,
ale wielkie, dobre serce.
Co tam skarby oraz trolle!
Innym by się pomagało
zaspokoić głód, potrzeby
i serce by wytrzymało.
A organizm taki duży.
Serce słabnie, nadmiar spala,
bo możliwości na życie
takie w sam raz dla krasnala!
Halina Gąsiorek-Gacek
Witam sąsiada! Jak płynie życie?
Ostatnio nawet dnia nie chwalicie.
Niemiła Wam też wieczorna pora?
Bo nie chwalicie, także wieczora.
I odwracacie sąsiedzkie oczy,
aby nie życzyć ni dobrej nocy.
A kiedy sąsiad ogródek orze,
skąpicie nawet słowa: Szczęść Boże!
Może to racja. Nie chcesz kłopotów,
ogranicz kontakt tylko do płotu.
Rzecz, kiedy sąsiad Boga pochwali,
z tego powodu płot się nie zwali.
Sąsiad też człowiek, zwłaszcza gdy w biedzie,
wtedy przypomni i o sąsiedzie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zaczepiła baba wdowca.
Po co? Licho wie.
I radziła gdzie iść warto
gdyby, a gdzie nie.
Prawda na wierzch jak oliwa
wypływa. A olej?
Wdowiec przysiągł za nic w swicie
nie poszedłby do niej!
Halina Gąsiorek-Gacek
Chcesz Mateczko, by Twe dziecko
nie musiało robić?
Opraw w ramki i na ścianę,
będzie pokój zdobić.
Z czasem i tak się zmarnuje
z prostego powodu,
bo jak mama z sił opadnie,
dziecko umrze z głodu.
Nie chcesz Matko swego dziecka
stracić i zmarnować,
nauczże go prace kochać,
a ludzi szanować.
Halina Gąsiorek-Gacek
Śmiej się pajacu i połykaj łzy!
Klaun przecież płakać nie może.
Zdław w gardle jęk, zawodu krzyk!
Czy tego chciałeś? Panie Boże!
Uratuj strzępy serca klauna,
bo rosną rana na ranie.
Jak długo zechcesz śmiać się będzie,
tylko go nie opuszczaj, Panie !
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdy zatęsknisz nie żałuj
co być mogło, a nie było,
bo prawdziwe szczęście
jest tylko życia chwilą.
Do której każdy wraca,
bywa czasem skrycie.
Bywa to krótka chwila,
ale na całe życie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zwrot czy tytuł: Proszę pani?
A znaczenie słowa?
W naszych czasach używany,
jako forma grzecznościowa.
Ale idą nowe czasy
i znaczenie, własnie.
Z grzeczności sie mówi: Pani.
A do pani : Jaśnie!
Halina Gąsiorek-Gacek
Kręcą, przykręcają.
Diabełek się cieszy!
Jak przykręcą mocniej,
to duszyczka zgrzeszy!
Gdy od razu nie uleci
w błękitne przestworze
i spróbuje przeżyć,
nie zgrzeszyć nie może!
Choć się nie odważy
nic nikomu wziąć,
nie potrafi kłamać,
ale będzie kląć!
Chętnie by przygrzał
co zacniejsze sadła,
ze cała wina
znów spadnie na diabła!
Halina Gąsiorek-Gacek
Każda liszka ogon nosi,
bo to liszki strój.
Nawet jeśli go napuszy,
chwali ogon swój.
Ale wtedy liszce biada,
kiedy zań chwalona.
Co robi stworzenie,
co nie ma ogona?
Nagonka na liszkę.
Niechaj popamięta!
Zniszczymy jej ogon
depcząc jej po pietach.
Nie lubimy liszek
za ogony. Szczerze.
A tak chętnie z ich futer
stawiamy kołnierze.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dzień za dniem jak koraliki
los na nitkę niże.
Choć nie widać kresu dni,
koniec coraz bliżej.
Różne wzory i kolory
nizanych korali.
Jak oceni pracę Mistrz
zgani czy pochwali?
Czy zachowa sznur paciorków
na chwałę dla siebie
i rozsieje z pyłem gwiazd
na szczęśliwym niebie?
Czy na powrót marnym prochem
rozrzuci na ziemię,
na wiecznie konanie
i na potępienie?
Halina Gąsiorek-Gacek
Żona winna być jak książka
w zacnym księgozbiorze.
I mężowi nie powinna
znudzić się nie może.
Jak cymelia wyjątkowa
i niesamowita,
z której zawsze coś nowego
dowie się, wyczyta.
Mąż jak ktoś ceniący sztukę
i dzieła ciekawe,
winien zapewnić jej półkę
godną i oprawę.
Cenić, chwalić nią zachwycać ,
jak na dzieła rzadkie
chuchać, dmuchać, nie pożyczać!
Wciąż dbać o okładkę.
Taka para i po latach
budzi podziw nieraz,
kiedy mama jak wolumen,
tato jak mecenas.
Jeszcze większy babcia z dziadkiem.
Twierdzą dzieci, wnuki:
Co gruchają jak gołąbki,
bo mądrzy jak kruki.
Takie życie to poezja!
Możecie mi wierzyć,
której w książkach nie znajdziecie.
Wielkie szczęście przeżyć.
Halina Gąsiorek-Gacek
Jestem spod znaku Ryby,
los do mnie: Moja rybko,
chcesz złota być, to bądź,
lecz łuskę nie tak szybko!
W żadnym oceanie
życia się nie liczę.
Nie mam złotej łuski,
dwa, nie spełniam zyczeń.
Trzy, jestem jak ciernik,
nie ma co się głowić,
malutka, skromniutka.
Takich się nie łowi!
Halina Gąsiorek-Gacek
Nasza władza ciut przesadza.
Same plusy. To się zgadza.
Tu plus, tam plus ludzi mami.
Tak stawiają sobie sami.
Halina Gąsiorek-Gacek
Poszła babka przed śniadaniem
do ośrodka na badanie.
Okazało się w ośrodku,
że ma dużo cukru w środku!
Słodka babka, fakt człowieku,
męski specjał! Lecz w tym wieku?
Owszem słodka! Heca hecą
roje os, pszczół za nią lecą.
Na widok szerszeni, fakt,
każdy by ze strachu zbladł!
Zbladła babka. Nikt nie przeczy.
Sama ziołami się leczy.
Pije dużo! To nie dziwy.
Sok z ogórka i z pokrzywy.
Halina Gąsiorek-Gacek
A mnie wystarczy i nie chcę więcej.
Na wielkim świecie maleńkie miejsce,
w którym żyć można spokojnie wierzyć,
ze moje miejsce mnie się należy.
I jeszcze spotkać życzliwe serce.
To mi wystarczy. I nie chcę więcej!
Halina Gąsiorek-Gacek
Moja klatka niewidoczna
zwykłym ludzkim wzrokiem.
Nie ma ścian, nie ma drzwi,
nie ma także okien.
Nie ma zamków, ani klamek,
ani podłóg, ni sufitu .
Tylko ma widok na dno
i wolność uszzczytu.
Loty dawno połamane.
W górę nie ulecę.
Zewsząd pomoc pcha na dno,
a ja staczać nie chcę.
Tak poddana innych woli.
Co mi wolno? Skrycie
marzę sobie i usycham
z tęsknoty za życiem.
Czasem wymknie mi się słowo.
Brzmi jak skargi zdanie.
Coraz ciaśniej mi w tej klatce.
Czyżbym rosła? Panie!
Halina Gąsiorek-Gacek
Co zostanie po mnie jeszcze
oprócz zapomnienia?
Trwałe ślady ostrzem dłuta
wyryte w kamieniach.
Były zimne wszystkie twarde.
Głaz niejeden z wielu
kusił kształtem, pięknie dzwonił,
lecz nie miał poleru.
A ja chciałam wyryć na nich
słowa najpiekniejsze.
Cóż, gdy łatwiej wzruszyć kamień
dłutem, niźli wierszem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Mnie dotknąć nie warto, ni pytać, ni gdybać,
bo jestem milcząca, zimna niby ryba.
Ani mnie na twister, tłustego robaczka,
ani na błysk złowić, ani do kasaczka.
Ani mnie w akwarium umieścić za szybką.
Nie jestem welonką, ani złotą rybką.
Ani mnie na obiad, kolacje śniadania,
bo jestem niestrawna, coś niby pirania.
Rozbiorę Cie śmiałku aż do samych kości!
Albo stanę w gardle, chociaż nie mam ości.
Żyję jak sum na dnie, chociaż nie mam wąsów.
Jeśli mnie ktoś dotknie, nie oszczędzę wstrząsu!
I nie jestem drętwą, ni mątwą, a sepię
zostawiam za sobą. Omijać mnie lepiej!
Kogo i dlaczego, spod jakiego znaku,
przed czym chciała ostrzec, ryba znak zodiaku?
Halina Gąsiorek-Gacek
Ach te baby! Feministki
nie chcą Panie z nieba manny.
Wszystko robić chcą być wszyskim
i ciągnie je do sutanny!
Nie wiem czego im brakuje?
Wybacz, ze pytanie zadam:
Do cnót pociąg każdy czuje.
Kto zawinił czart czy Adam?
Że wśród zacności rozkwitu,
kiedy Ewa chce być pierwsza,
nie ciągnie jej do habitu?
Trudna prawda. Koniec wiersza.
Halina Gąsiorek-Gacek
Leć z nami! Wabiły
gęś domową dzikie,
nim ku ciepłym krajom
odleciały z krzykiem.
Nie dla mnie wojaże,
upadki i wzloty,
bo mi dobrzy ludzie
podcinają loty.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie uciekniesz przed swym losem,
ani przeznaczeniem,
jeśli Panu spodobało
zmiażdżyć Cię cierpieniem.
Nie uciekniesz przed miłością,
serca nie powstrzymasz.
Niezależnie celnie trafia
strzała Kupidyna.
Nie uciekniesz przed wspomnieniem,
bo pamięć zawzięta.
Najdłużej przypomina to,
czego się nie chce pamiętać.
Nie uciekniesz przed sumieniem,
jeśli Twoja wina.
Gryźć Cię będzie swym wyrzutem
i błąd przypominać.
Nie uciekniesz przed cierpieniem.
Rana nie pozwoli.
Choćbyś wyjął cierń i zniszczył
nawet blizna po nim boli.
A przed ludzką złośliwością
nigdzie się nie schowasz.
Nie dosięgną Cię kamienie,
to dolecą słowa.
Jeśli Pan Bóg Cię obdarzył
trudną losu kartą,
żyj uczciwie, może wygrasz,
uciekać nie warto!
Halina Gąsiorek-Gacek
Jestem szara, jak mysz polna.
Badylarka żyje wolna.
A ja niby mysz domowa,
nie mam kąta, by się schować.
Los czarodziej, jak kot bury
nie pozwala mi wyjść z dziury.
Nie cierpi mnie bez dwóch zdań,
jak większość znajomych pań.
Za co więzi? Nie wiem. Szczerze.
Chyba,ze za dziury w serze.
Ja ser kocham z powodów trzech:
Jest pyszny, zdrowy i wzbudza śmiech!
Halina Gąsiorek-Gacek
Szary ptaszek co dzień z rana
wdzięcznie ćwierkał, chwaląc Pana!
W prostych hymnach uwielbienia
chwalił też Jego stworzenia.
Zamiast hołdów i laurek
rozdmuchiwał puszek piórek.
A gołębiom zmywał głowę,
że nie wszystkie z nich pocztowe.
Prosty śpiew i pawie wzruszył,
bo rozbawił nieźle uszy.
Lecz w ogrodzie szlachetności
nie ma miejsca dla szarości.
Kto by tam ćwierkania słuchał,
gdzie się skrzeczy albo grucha.
Szydzą ptaszę, prosto gada,
a złote ziarna podkrada.
Szare piórka, mała główka.
Skąd mądrości w prostych słówkach?
Stroszą pióra, pozy robią,
straszą nawet, że zadziobią.
Szary ptaszek na obronę,
że ma dusze jak skowronek.
A to dar od Pana świata,
co pozwala wyżej wzlatać.
Halina Gąsiorek-Gacek
