Jabłoń do słońca wznosi konary.
Wiosną wypuszcza z nadzieją liście.
Latem pokrywa koronę kwieciem.
Jesienią zrzuca jabłka soczyste.
Jasne słoneczko, ile jabłoni
wpatrzonych w Ciebie z sercem na dłoni,
schnie bez nadziei, korony z kwiatów,
a bez owoców cóż po jabłoni?
Nadchodzi jesień z chłodem i mrozem.
Wszystko się kurczy, gdy ciepło znika.
Skute serce lodem wciąż tęskni i czeka
na zbawcze ramiona ogrodnika.
Halina Gąsiorek-Gacek
Życie usłane różami
to po cierniach droga.
Kłują mocno ranią.
Nic ująć nic dodać.
Aż do samej głębi
ranią serce, duszę.
I człowiek przeżywa
męki i katusze.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kochałam Cie całym sercem,
lecz nie stać było mnie na więcej.
By szczęście Ci w miłości dać,
aby w szczęśliwym związku trwać.
I dzisiaj słowa te łzami zraszam
i piszę szczerze, bardzo przepraszam.
I proszę Cię o wybaczenie,
za to że jesteś tylko wspomnieniem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Chciałam zapomnieć z całej siły
kogoś kto był mi bliski i miły.
Chciałam zapomnieć to, co było
Co się jawiło i co śniło.
Chciałam zapomnieć dla spokoju
sumienia oraz życia znoju.
Chciałam zapomnieć. Zapomnieć całkiem.
Choć ta znajomość życia kawałkiem.
Chciałam zapomnieć. Wmawiałam sobie,
że nie ma nic w tej osobie.
Chciałam zpomnieć i powiem śmiało,
że mi się zapomnieć udało.
Halina Gąsiorek-Gacek
Mateczko Najświętsza,
każdy dzieckiem Twoim.
Pomóż mi zabliźnić
ranę w sercu moim.
By przestała krwawić
i przestała boleć .
Abym nie cierpiała
na tym łez padole.
Przeszywa mnie ból,
który się nie kończy.
Nie pozwól nikomu
więcej rany jątrzyć.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ona kocha i on kocha,
a oboje nieszczęśliwi.
Chociaż zakochani.
I to mnie nie dziwi.
Przyszła do nich miłość,
niestety spóźniona.
I nie mogli nigdy
wziąć siebie w ramiona.
I nie mogli nawet
siebie pocałować.
Pozostały im tylko
spojrzenia i słowa.
Tęsknili do siebie
przez nice i dni.
Także niemożliwie.
I tęsknią do dziś.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zakochali się bez pamięci
i na nic więcej nie mieli chęci.
I między nimi właśnie dlatego
nie doszło nigdy do niczego.
I nic się nigdy nie zdarzyło.
To była platoniczna miłość.
Była i nigdy nie przeminie.
Ta miłość z tego znana i słynie.
Oni szczęśliwi wciąż będą śnić.
Będą się kochać do końca dni.
Halina Gąsiorek-Gacek
Tego uczucia bardzo się wstydzę.
Jak Cię kochałam, tak nienawidzę.
Bo przecierpiałam noce i dni,
które zafundowałeś mi Ty.
By się odkochać pomógł mi czas
i pewność,że nie będzie nas.
Wierzę,że kiedyś taki czas przyjdzie,
że Cię przestanę nienawidzieć.
Wyznała pani zdesperowana
i nieszczęśliwie zakochana.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kusisz mnie czarcie przebiegły biesie.
Lecz ja nie zaklnę. I tak nie zgrzeszę.
I choć mnie los doświadczył srogo,
nie przeklnę losu, ani nikogo.
Chociaż przezywam braki, przykrości,
nie będę innym nigdy zazdrościć.
Niczego i nikomu nigdy.
Nie dam się skusić diable przeebrzydły.
I za nic nigdy duszy nie oddam.
Ty chytra bestio oraz podła.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie zapomniałam,
jak Ty o mnie.
Wciąż żyjesz w moich
obszarach wspomnień.
W nich jesteś
przystojny i młody.
Pełen uroku
oraz urody.
Zadowolony
i usmiechnięty.
A czasem dumny
i nadęty.
W moich wspomnieniach
jesteś kimś.
I się nie zmienisz
przez resztę dni.
Halina Gąsiorek-Gacek
Każdy ma swoje noce i dni.
I mam je ja.I masz i Ty.
Jedne szczęśliwe, a inne nie.
A jeszcze inne koszmarne, złe.
Jedne cudowne. Szczęścia bezmiary.
A inne smutne. Same koszmary.
I to we snach i na jawie.
Ten nieszczęśliwy stale prawie.
Halina Gąsiorek-Gacek
Była żoną wymarzoną,
podziwianą i spełnioną.
Robiła wiele, że hej,
by mężowi było lżej.
Miała dobre, złote serce.
Od męża robiła więcej.
Była wyjątkowo zdolna.
Piękna, niby róża polna.
Była zgrabna, elegancka.
Wyjątkowa, proszę państwa.
Mężowi nieobojętna,
a nie nosił jej na rękach.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dobro i zło,
prawda szczera,
wraca do nas
jak bumerang.
Dobro rozdawaj,
rozsiewaj.
Zła wszelkiego
się wystrzegaj.
Halina Gąsiorek-Gacek
Zabierz mnie, proszę,
zabierz mnie stąd.
Zabierz mnie na
szczęśliwy ląd.
Tam, gdzie króluje
prawdziwa miłość
i napedową
jest życia siłą.
Gdzie dobroć największą
wartość ma.
I nie ma płaczu,
żadnego zła.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ciesz się każdą chwilą
co sprawia przyjemność
oraz rodzi szczęście,
bogaci codzienność.
Ciesz się każdą chwilą,
która daje szczęście.
Oby się zdarzały
często, coraz częściej.
Ciesz się każdą chwilą,
która daje radość
i uśmiech na twarzy.
Bo tych nigdy za dość.
Halina Gąsiorek-Gacek
Gwałtu! Rety! Dolo sroga!
Ktoś zlikwidował mojego bloga.
Zaginął po nim wszelaki ślad.
Tworzyłam go przez dziewięć lat.
Tak moje wiersze w internecie
krążyły wszystkie po całym świecie.
Tłum Czytelników wyliczony.
Było ich ponad dwa miliony.
Mój blog, co cieszyło serce,
miał wśród E-blogów pierwsze miejsce.
Niespodziewanie, ktoś blog wyłączył.
I tak historia bloga się kończy.
Wiersze czytane i podziwiane.
Na samą myśl, łzy płyną same.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dusza ciągle na ramieniu.
Czy ma plamy na sumieniu?
A to niebywały ciężar,
który siły nadwyręża.
Dusza skarży się dość jasno,
że jej w ciałku już za ciasno.
W tej pozycji, nie daj Boże,
jakiś czart ją porwać może!
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie mogę Cię przestać kochać,
pomimo licznych prób.
I kochać Cię będę,
także aż po grób.
Nie mogę Cię przestać kochać.
Serce nie pozwoli.
Wciąż bije dla Ciebie,
chociaż mnie to boli.
Nie mogę Cię przestać kochać.
Taka wola ducha.
Cierpi niemożliwie,
ale nie chce słuchać.
Nie mogę Cię przestać kochać,
choć minął czasu szmat.
I zżera mnie tęsknota
od tylu, tylu lat.
Halina Gąsiorek-Gacek
Ani to moja,
ni Twoja wina,
że to i owo
się zapomina.
A są i rzeczy,
proszę osób,
których zapomnieć
jest nie sposób.
I im bardziej
człowiek chce,
jego pamięć
mówi nie.
Jeśli była
jego wina,
to tymbardziej
przypomina.
Halina Gąsiorek-Gacek
Życie bez Ciebie
jest szare, smutne.
I bardzo trudne.
I lęk przed jutrem.
Bez Ciebie pusto.
Nie Twoja wina,
że wszystko Ciebie
mi przypomina.
Zżera mnie rozpacz
i tęsknota.
Zniknęło szczęscie.
Na nie ochota.
I żal i smutek
trawi mą duszę.
I nie brak mi
codziennych wzruszeń.
Niczyja wina,
ja to wiem.
Życie się toczy
niby tren.
Bez Ciebie pragnę,
wierz mi wierz,
na zawsze zamknąć
oczy też.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kiedy miłość odchodzi,
nie pytaj czemu?
Co czuję? Ulgę.
Ulgę w cierpieniu.
Przestaję śnić.
Przestaję tęsknić.
Stajemy się
sobie obojętni.
I zamiast płakać
i zawodzić,
ja cieszę się,
że odchodzi.
Halina Gąsiorek-Gacek
Babcia tabletki w zgodzie z sumieniem
nazywa kosmicznym jedzeniem.
I coś w tym jest i prawda świeci,
że za niedługo w kosmos uleci.
Wszystkie lekarstwa, państwo się zgodzą,
na jedno pomagają, a na inne szkodzą.
Leczą choroby, że szkoda gadać.
Jedna wyleczą, na drugą zapada.
I w konsekwencji, to przyznać trzeba,
dużo przed czasem idzie do nieba.
Halina Gąsiorek-Gacek
Biedny człowiek
żyje skromnie
oraz martwi
się ogromnie.
Żeby nic się
nie zepsuło.
Prosi Boga
tą formułą:
Nie daj dobry
Panie Boże,
by mi było
jeszcze gorzej!
Halina Gąsiorek-Gacek
Jesteśmy mistrzami.
Każdy w swoim fachu.
I robimy swoje
bez lęku i strachu.
Droga do mistrzstwa
nie jest łatwa, prosta.
Dużo trzeba zrobić,
aby mistrzem zostać.
Lata żmudnej pracy
i lata nauki.
I samouk może
zostać mistrzem sztuki.
Ale pod warunkiem
aktualnym stale.
Żeby zostać mistrzem,
to trzeba mieć talent.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pewien młodzian miał dziewczynę,
ale zakochał się w innej.
O niej marzył, nie przesadzam,
a dziewczynę myślą zdradzał.
A ta inna, prawda znana,
tez w nim była zakochana.
Ale dla dobra tej pierwszej,
miłość skończyła się wierszem.
Młodzian wziął ślub z pierwszą dziewczyną.
Przez całe życie kochał tą inną.
Halina Gąsiorek-Gacek
Wciąż tęsknię do mych
lat młodosci.
Okresu przyjaźni,
miłości.
Do przyjaciółek
i to prawdziwych.
Dobrych i mądrych
oraz uczciwych.
Do chwil spędzonych
w grupie, razem,
gdy serce było
drogowskazem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdy wyszła za mąż, przyznać muszę,
żyła podobnie, jak kopciuszek.
Wyszła za mąż nie za księcia.
Nie żyła w jego objęciach.
Teściowa jej nie oszczędzała
i do roboty zaganiała.
Miała do teściowej żale
Mąż zabierał ją na bale.
Wystrojona była śliczna..
Wyglądała jak księżniczka.
Wciąz elegancka, niby dama.
Projektowała ubiory sama.
A z urody piękna była.
Niby tancerka tańczyła.
Gdziekolwiek trafiła, przyszła
była duszą towarzystwa.
Zazdrościły jej pannice,
niby w bajce pasierbice.
Ale to nie bajka, życie.
I cierpiała, chociaż skrycie.
Obowiązków miała w bród.
Że podołała to cud.
Jej pantofle, co się liczy
nie dla każdej pasierbicy.
Gdy jej zapytać, co dzisiaj czuje?
Mówi, niczego nie żałuje.
Halina Gąsiorek-Gacek
Dłonie w dłoniach. Twarz przy twarzy.
Parze afekt się przydarzył.
Zakochani, zapatrzeni
idą razem ku jesieni.
Zapatrzeni w siebie widzą
i uczucia się nie wstydzą.
On bieluchny, jak gołąbek.
I w uśmiechu trzeci ząbek.
Ona także popielata.
I oboje państwo w latach.
Idą, marzą i o niebie.
Nie potrafią żyć bez siebie.
Miłość chadza, jak w młodości,
w każdym wieku i w starości.
Halina Gąsiorek-Gacek
Wszystkie drogi na ziemi
prowadzą do nieba.
Jak znaleźć najkrótszą?
Drogowskazów trzeba.
Są znaki nakazu
i znaki zakazu.
Kto stosuje je
natrafia od razu.
Kto ich nie przestrzega.
Nie stosuje do nich,
ten błądzi po świecie
i bez celu goni.
Goni za groszem.
Goni za szczęściem.
Gubi kierunek,
drogę najczęściej.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pewien wdowiec, jak do dziewki
smalił do wdowy cholewki.
Ciągle powtarzał zaloty,
prosząc śmiało o pieszczoty.
Na co ta stateczna wdowa,
że pójść za mąż niegotowa.
Na co wdowiec odrzekł ów:
Ze zdziwieniem, po co ślub?
Wdowa na to: Przyjacielu
szukaj rozrywek w burdelu.
Halina Gąsiorek-Gacek
Gdy ból wyklucza
uśmierzenie,
śmierć dla człowieka
jest wybawieniem.
Człowiek oddaje
ostatnie tchnienie.
Moment gdy kończy
się cierpienie.
Chwila gdy człowiek
już nic nie czuje.
Gdy Pan Bóg się
nad nim zlituje.
Halina Gąsiorek-Gacek
Człowiekowi daleko
jest do ideału.
Za daleko by dojść
do niego pomału.
Ciężką, trudną pracą
i nad samym sobą.
Nigdy się nie stanie
idealną osobą.
Daremne próby
z każdej strony.
Ideał to wzór
niedościgniony.
Halina Gąsiorek-Gacek
Głupota dotycząca tłumów,
to jest niedostatek rozumu.
Głupota rozsądkowi przeczy.
Nie rozpoznaje istoty rzeczy.
Głupota to po prostu wada,
z której wyśmiewać się nie wypada.
Halina Gąsiorek-Gacek
Pierwsza, druga, wpół do trzeciej,
jak ten czas się strasznie wlecze.
Gdy się czeka swoją drogą
na coś albo i na kogoś.
Pierwsza, druga, wpół do trzeciej,
jak ten czas okropnie leci.
Gdy się chce, niczyja wina
w chwili szczęścia go zatrzymać.
Halina Gąsiorek-Gacek
Szczęście, szczęście, czyli fart,
dla każdego krocie wart.
Ale wierzy tylko głupi,
że szczęście za forsę kupi.
Szczęście to jest dar od losu.
I nie cenić go nie sposób.
Lecz nie warto za nim gonić,
bo się nie da go dogonić.
Więc szanuj szczęście, gdy sprzyja Ci
i wtedy go garściami rwij.
Halina Gąsiorek-Gacek
Nie wiem, sama nie wiem,
czemu tak kochałam Ciebie?
Czemu o Tobie marzyłam
i beznadziejnie tęskniłam?
I co noc o Tobie śniłam?
A przed miłością broniłam?
Serce powtarzało chcę.
A rozsądek mówił nie!
Zamroczona duszy spiewem,
nie wiem sama, sama nie wiem.
Halina Gąsiorek-Gacek
Kto to człowiek stetryczały?
Ktoś zgaszony, posmutniały.
Zasmucony i zgnębiony.
Apatyczny, zasępiony.
Przybity i przygaszony.
Przyklapnięty, przygnębiony.
Ktoś nie w sosie, prawda nowa.
Ponury jak chmura gradowa.
Halina Gąsiorek-Gacek
