Dzień, w którym się
odwiedza groby.
Dzień żalu, smutku
to i żałoby.
Tu płaczą matki
za dzieciami.
Córki synowie
za rodzicami.
Żona za mężem,
a mąż za żoną,
modląc się za nich.
A znicze płoną.
I płynie w niebo
jedno zdanie:
Daj Panie wieczne
odpoczywanie!
Ogród pamięci
smutny jest
w tym dniu zadusznym,
bo to dzień łez.
Halina Gąsiorek-Gacek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz