Minęła młodość i uroda.
Nie powiem, że mi ich nie szkoda.
Nie powiem, ze mi nie jest żal.
Bo z nimi szczęście odeszło w dal.
Ale i starość ciekawa, powiem,
gdy dopisuje tylko zdrowie.
Jak miło patrzyć, tak dla ocen,
jak dojrzewają nasze owoce.
Puszczają życia nowe pędy.
Już wiedzą co, jak i którędy...
I cieszą oczy, duszę i serce.
Czy może człowiek pragnąć więcej?
Halina Gąsiorek-Gacek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz