W ogrodzie marzeń pusto i cicho.
Już mnie nie kusi nawet licho.
Już przemęczone moje serce.
Widać miłości nowej nie chce.
Samotność parzy, jak pokrzywa.
Dusza do nieba się wyrywa.
Niejedna łza się w oku kreci.
Tęskno mi do ogrodu pamięci.
Halina Gąsiortek-Gacek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz