Z nadzieją w pokorze ufam Tobie Boże,
wierzę,że Twe Słowo mylić nie może.
Chociaż nie wszystko Panie pojmuję
i nie rozumiem piszę,jak czuję.
Na każdą myśl,rzecz cenną wielce,
patrzę przez pryzmat duszy i sercem.
Tak samo patrzę na człowieka.
I na ocenę Twoją czekam.
Przed Twym obliczem z nadzieją klękam
i tylko Twego gniewu się lękam.
Halina Gąsiorek-Gacek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz