Trudno jest żegnać kogoś i żal,
gdy ktoś odchodzi w siną dal.
A jeszcze trudniej, prawdą bezsprzeczną,
jest żegnać kogoś i to na wieczność.
Gdy czyjeś ludzkie życie się kończy
reszta ubrana w smutku opończy.
Serce się kraje i dusza łka.
A z oczu za łzą spływa łza.
I trawi rozpacz całe wnętrze.
I cierpi dusza. I cierpi serce.
Halina Gąsiorek-Gacek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz